ΛΟΥΚΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
«Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ ΣΤΗ ΜΑΡΜΑΡΟΓΛΥΠΤΙΚΗ»
Η λαϊκή τέχνη ξεπηδά αυθόρμητα και ανεπιτήδευτα μέσα από τους λαούς. Αντικατοπτρίζει και συγκεντρώνει το παρόν και το παρελθόν της ομαδικής έκφρασης του καλλιτεχνικού πλούτου της κάθε χώρας.

Συνδέεται στενά με τις παλιές συνήθειες και τις παραδόσεις, που πολλές διατηρούνται ακόμη ζωντανές σε αρκετά μέρη. Μία από τις τέχνες ιδιαίτερης σημασίας στον Ελλαδικό χώρο, όπου εκδηλώνεται αυτούσια η παράδοση, είναι αυτή της μαρμαρογλυπτικής. Στην Τήνο και τη Νάξο όπου η πρώτη ύλη, το μάρμαρο, υπήρχε σε αφθονία, οι μαρμαρογλύπτες κατασκεύαζαν και φιλοτεχνούσαν διακοσμητικά αντικείμενα, όπως πλαίσια γύρω από την πόρτα -πορτοσιές-, αλλά κυρίως αντικείμενα καθημερινής χρήσης, όπως γουδιά, υπέρθυρα, πιατέλες, τζάκια, ορθοστάτες, και κηροπήγια. Η ανάγκη του ανθρώπου να ομορφύνει τον χώρο του, ήταν η αφορμή για τον καλλιτέχνη να τον οδηγήσει στην τέχνη της γλυπτικής. Προσπαθεί με το έργο του να διασώσει, να διατηρήσει και να συνεχίσει την πανάρχαια αυτή τέχνη.