Από την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου έως και τα τέλη Οκτωβρίου του 2012, θα πραγματοποιηθούν τα 47α «Δημήτρια», ο κορυφαίος και μακροβιότερος πολιτιστικός θεσμός του Δήμου Θεσσαλονίκης. Στη Συνέντευξη Τύπου η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα, Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012, παρουσιάστηκε το πρόγραμμα της διοργάνωσης.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης σημείωσε το γεγονός ότι «τα ‘’Δημήτρια’’ προχωρούν, όπως είχαν προγραμματιστεί και ότι έχουν πλέον ωριμάσει οι σκέψεις και οι συνθήκες για την πλήρη και σημαντική ανανέωση, ίσως και τη διαφοροποίηση του θεσμού. Αντιλαμβανόμαστε τον πολιτισμό, ως μία πολύ σοβαρή υπόθεση, η οποία πρέπει να συνοδεύεται και από τις αντίστοιχες πολιτικές». Ο Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και Τουρισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης Σπύρος Πέγκας στάθηκε ιδιαίτερα στις δυσκολίες που συνοδεύουν την πολιτιστική πολιτική, στην εποχή που διανύουμε. Όπως τόνισε χαρακτηριστικά «η κεντρική εξουσία επιτάσσει πλέον να περιορίσουμε ή ακόμη και να μηδενίσουμε τις δαπάνες που αφορούν στις πάσης φύσεως εκδηλώσεις. Εμείς από την πλευρά μας, επιμένουμε ότι σε καιρούς γενικής απαξίωσης, αναβίωσης φασιστικών φαινομένων και μίας καθημερινότητας που γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, είναι πολύ περισσότερο αναγκαία η καταφυγή στον πολιτισμό. Τα ‘’Δημήτρια’’ πλέον διοργανώνονται με το 1/5 των χρημάτων, που απαιτούνταν μερικά χρόνια πριν, όμως με την συνεργασία πολλών φορέων, καλλιτεχνών και ομάδων της πόλης, που διαθέτουν δύναμη και καινοτόμες ιδέες. Ο θεσμός είναι βαθιά ριζωμένος στην ιστορία της Θεσσαλονίκης και θα συνεχίσει να είναι ένα περήφανο φεστιβάλ, με στίγμα πρωτοποριακό και με ανοικτό χαρακτήρα, που φιλοδοξεί να πάει κοντά στον κόσμο και να προτείνει ότι καλύτερο υπάρχει – υπό τις παρούσες συνθήκες – στην παγκόσμια πολιτιστική αγορά». Από την πλευρά του ο Κωνσταντίνος Ρήγος, καλλιτεχνικός υπεύθυνος για τις εκδηλώσεις χορού των 47ων «Δημητρίων» εξέφρασε την άποψη ότι «το φετινό πρόγραμμα, περιέχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται, ώστε οι θεατές να σχηματίσουν άποψη, για το πώς εξελίσσεται και διαμορφώνεται ο σύγχρονος χορός αυτή τη στιγμή, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο».
Φωτογραφίες από τη Συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση του προγράμματος των 47ων «ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ» στην ιστοσελίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης:
PHOTOS
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ 47ων «ΔΗΜΗΤΡΙΩΝ» ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:
Εναρκτήρια Εκδήλωση - 16/9 Προαύλιο και περιμετρικά του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης | A. 18:30 / B. 19:30 / Γ. 22:00 Συμπαραγωγή: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης - Λήξη «Παρά θίν’ αλός» - Έναρξη 47ων Δημητρίων
Α. Μουσικός περίπατος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης
Η αυλαία των 47ων Δημητρίων ανοίγει και προσκαλεί σε μία μεγάλη γιορτή πλούσια σε ήχους και μουσικές, που έρχονται από το παρελθόν, συναντούν το παρόν και προϊδεάζουν για το αύριο. Η εναρκτήρια εκδήλωση αρχίζει με τον μουσικό περίπατο της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Το σχήμα ξεκινά στις 6:30 το απόγευμα από το Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και θα κατευθυνθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης παίζοντας γνωστά και αγαπημένα κομμάτια.
B. Cambia Fest
Η άφιξη της Φιλαρμονικής στον προαύλιο χώρο του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης σηματοδοτεί την έναρξη του Cambia Fest. Στο φεστιβάλ εμφανίζονται μουσικά σχήματα από την Ελλάδα με αυθεντικό, σύγχρονο και δυνατό ήχο, και τα οποία κάνουν τα πρώτα τους δισκογραφικά βήματα. Πρόκειται για τους Jasm, BIOTECH, Καβούρια Δολοφόνοι και ΟΡΤΣΑ ΡΕ, που θα συμμετάσχουν σε έναν ιδιότυπο διαγωνισμό. Η μουσική του σχήματος που θα προτιμήσει το κοινό, θα εκδοθεί σε έντυπο μουσικό βιβλίο, ενώ τα τραγούδια των υπόλοιπων τριών σχημάτων θα μεταγραφούν σε παρτιτούρες σε μορφή e-book από τις εκδόσεις Cambia και με την ευγενική χορηγία του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και των Δημητρίων.
Γ. Symphonic rock από τους «After Crying» και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης
Η μεγάλη συναυλία της εναρκτήριας εκδήλωσης πραγματοποιείται στις 10:00 το βράδυ με το συγκρότημα από την Ουγγαρία «After Crying» που θα παίξει ροκ μουσική μαζί με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Οι «After Crying» ιδρύθηκαν το 1986 από τους Gabor Egervari (φλάουτο), Csaba Vedres (πιάνο) και Peter Pejtsik (τσέλο). Μέσα στα 25 χρόνια της διαδρομής της, το ακουστικό τρίο απέκτησε πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή μουσική σκηνή και μετασχηματίστηκε σε πρωτοπόρα συμφωνική ροκ ορχήστρα. Σήμερα στο σχήμα μετέχουν οι Zoltan Batky, Gabor Egervari, Csaba Eros, Andras Adam Horvath, Zsolt Madai, Peter Pejtsik, Balazs Winkler. Από το 2000 οι συναυλίες των «After Crying» στην Ουγγαρία και σε όλον τον κόσμο, συναντούν μεγάλη επιτυχία. Το σχήμα έχει ηχογραφήσει δεκαέξι δίσκους και ο τελευταίος του με τίτλο «Creatura» (2011) χαρακτηρίστηκε ο καλύτερος της μέχρι τώρα καριέρας του.
Με τους «After Crying» παίζει η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Η Συμφωνική Ορχήστρα ιδρύθηκε το 1987 ως Δημοτική Ορχήστρα και πρώτο καλλιτεχνικό διευθυντή τον Κοσμά Γαλιλαία. Αποτελείται από ταλαντούχους και καταξιωμένους μουσικούς και συμμετέχει δυναμικά στα μουσικά δρώμενα της πόλης, με συναυλίες στη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα και το εξωτερικό. Την ορχήστρα διευθύνει ο Peter Pejtsik.
Εναρκτήρια Εκδήλωση - Το Πεδίο Δράσης Κόδρα 2012 στα Δημήτρια
Μετά την περσινή επιτυχή συνεργασία των δήμων Θεσσαλονίκης και Καλαμαριάς, έτσι και φέτος, τα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης και το «Παρά θίν’ αλός» της Καλαμαριάς συνδέονται μέσω του διεθνούς εικαστικού φεστιβάλ Πεδίο Δράσης Κόδρα 2012. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν την επέτειο της πόλης, οι επιμελητές Μαρία Κενανίδου και Θεόφιλος Τραμπούλης, εκκινούν από τη θέση ότι η Θεσσαλονίκη στα 100 χρόνια ελληνικής ιστορίας της παρήγαγε λόγο νεωτερικότητας στον οποίον η σύγχρονη τέχνη θα μπορούσε να αναζητήσει έναν διακεκριμένο, φαντασιακό και χαμένο πρόγονο. Με αυτό το σκεπτικό, δομήθηκε το παράλληλο πρόγραμμα του Πεδίου Δράσης Κόδρα 2012 που περιλαμβάνει:
- Έκθεση φωτογραφίας στην οδό Β. Όλγας
Τυπωμένες φωτογραφίες σε μεγάλη διάσταση τοποθετούνται σε δημόσια κτίρια της οδού Β. Όλγας, ενοποιώντας νοητά τη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Καλαμαριά και φέρνοντας τους πολίτες σε επαφή με τη διεθνή σύγχρονη εικαστική δημιουργία. Πρόκειται για μία συνεργασία των καθηγητών John Kippin (Πανεπιστήμιο του Newcastle) και Γιώργου Κατσάγγελου (Εργαστήριο Φωτογραφίας Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του ΑΠΘ). Στην έκθεση συμμετέχουν καλλιτέχνες από την Ελλάδα, Μ. Βρετανία και Γερμανία.
- «Tanz macht Frei» - Ο χορός απελευθερώνει
Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η έναρξη των «Δημητρίων» και η λήξη του «Παρά θίν’ αλός» συμπίπτουν στην εκδήλωση «Tanz macht Frei». Έμπνευση της δράσης στάθηκε η πληροφορία ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν, Θεσσαλονικείς χόρεψαν βαλς στην παραλιακή οδό. Το «Tanz macht Frei» είναι μία εικαστική πρόταση με εκκίνηση αυτήν την ιστορία. Στην performance συμμετέχουν 50 άτομα - εθελοντές όλων των ηλικιών και όχι, επαγγελματίες χορευτές - που θα κινηθούν χορεύοντας από την πλατεία Αριστοτέλους μέχρι το Λευκό Πύργο.
Επιμέλεια, ιδέα, οργάνωση: Νίκος Μυκωνιάτης
Χορογραφία - συντονισμός: Χαρίκλεια Βουτσά Μουσική: Θέμις Βελένη / Κωνσταντίνος Βελένης Συντονισμός εθελοντών: Μάκης Ανανιάδης Συμμετέχει η ομάδα κρουστών «Κρούση»
ΜΟΥΣΙΚΗ
18/9 - Θέατρο Κήπου | 21:00 - Moop Mama
Η μπάντα με τα χάλκινα από το Μόναχο σε χιπ χοπ και ροκ ήχους Σε συνεργασία με το Goethe-Institut Thessaloniki
Τα χάλκινα όργανα κάνουν δυναμική επάνοδο στο μουσικό προσκήνιο, βρίσκουν πάλι τους ακροατές τους – στους οποίους δεν συγκαταλέγονται μόνο οι νοσταλγοί του παρελθόντος αλλά και ένα ενθουσιώδες δυναμικό κοινό, που αναζητά νέα μουσικά ερεθίσματα - και αρχίζουν να εισβάλλουν ακόμη και σε θεατρικές σκηνές. Στο παγκόσμιο αυτό φαινόμενο, το «παρών» δίνουν οι Γερμανοί Moop Mama που τα τελευταία χρόνια ταρακουνούν τη χώρα τους με εκρηκτικά ροκ και χιπ χοπ τραγούδια, τα οποία ερμηνεύουν με χάλκινα πνευστά όργανα. Οι Moop Mama έρχονται στη Θεσσαλονίκη και επιθυμούν με την «παλαιομοδίτικη» μουσική να ξεσηκώσουν το κοινό τους και να το κάνουν να χορέψει. Η 10μελής μπάντα ιδρύθηκε το 2008 στο Μόναχο από τον Marcus Kesselbauer, ο oποίος για χρόνια έπαιζε σουίνγκ σε μεγάλη μπάντα. Οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Moop Mama έχουν στο βιογραφικό τους, μακρά επιτυχημένη θητεία στους καταξιωμένους χώρους της τζαζ και της κλασικής μουσικής. Εκείνο, όμως, που τους έλειπε ήταν το κέφι και ο αυθορμητισμός. «Ήθελα να ξαναδώ μερικούς π…..ύς να κουνιούνται όταν παίζω μουσική» δήλωνε ευθαρσώς ο Marcus Kesselbauer, frontmann και σαξοφωνίστας του συγκροτήματος. Οι Moop Mama αν μη τι άλλο πέτυχαν τον στόχο τους. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, σήμα κατατεθέν τους ήταν οι «αντάρτικες» συναυλίες που έδιναν σε δρόμους και πλατείες της Γερμανίας, με αποτέλεσμα την επέμβαση της αστυνομίας - για αυτό και οι ίδιοι συστήνονται μέσω της ιστοσελίδας τους ως «καταζητούμενοι για διατάραξη της ανίας!».
Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης - Μικρές συναυλίες σε κεντρικά σημεία της πόλης
Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των Δημητρίων αλλά και της νεότερης μουσικής ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος θα κάνει αισθητή την παρουσία της στην πόλη, με την ηχηρότητα των πνευστών και κρουστών της οργάνων και το ποικίλο ρεπερτόριό της από την παγκόσμια μουσική φιλολογία. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα θα δώσει τέσσερις συναυλίες σε κεντρικά σημεία της Θεσσαλονίκης: την πολύβουη και νεανική πλατεία Ναβαρίνου, το Λευκό Πύργο, την Παλιά Παραλία και τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας. Το μουσικό σύνολο ιδρύθηκε το 1936 και πρωτολειτούργησε το 1938 με αρχιμουσικό τον αείμνηστο Παναγόπουλο και αργότερα τον Εμμανουήλ Αικατερίνη. Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της συμμετείχε, κυρίως, σε λιτανείες, παρελάσεις εθνικών εορτών και τοπικές γιορτές. Το 1954 τη διεύθυνση της μπάντας ανέλαβε ο Γ. Φλώρος και έκτοτε οι δραστηριότητές της επεκτάθηκαν σε συναυλίες σε κλειστούς χώρους, παρουσιάζοντας οπερέτες, αποσπάσματα από όπερες αλλά και δημοτικά τραγούδια. Το 1965 αρχιμουσικός ανέλαβε ο αείμνηστος Νίκος Αστρινίδης που εμπλούτισε ακόμη περισσότερο το ρεπερτόριο της ορχήστρας. Με την πάροδο του χρόνου η Φιλαρμονική εξελίχθηκε σε σχήμα υψηλού επιπέδου. Αποτελείται από επαγγελματίες μουσικούς, καθηγητές στην πλειοψηφία τους, συμμετέχει κάθε χρόνο στα Δημήτρια, εμφανίζεται, μεταξύ άλλων, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και σε υπαίθριους χώρους συνοδεύοντας σημαντικές εορταστικές εκδηλώσεις. Από τις δραστηριότητές της δεν λείπουν οι μεγάλες συναυλίες σε συνεργασία με σημαντικούς καλλιτέχνες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αρχιμουσικός της είναι ο Νίκος Ψαλτόπουλος, μουσικοσυνθέτης και καθηγητής ανωτέρων θεωρητικών και σύνθεσης, ενορχήστρωσης, μπάσο τούμπας, ενοργανώσεως πνευστών οργάνων και διευθύνσεως μπάντας.
30/9 Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης |20:30 - «Ένας μουσικός περίπατος στον 19ο και 20ο αιώνα για φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο» Με τους «Leto Ensemble»
Σε συνεργασία με το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Το μουσικό σύνολο Leto Εnsemble είναι ένα ξεχωριστό και ευέλικτο σχήμα για φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο, και έχει ως στόχο να εξερευνήσει και να προβάλλει ένα ευρείας κλίμακας ρεπερτόριο από παλαιότερα και σύγχρονα έργα. Το σύνολο αποτελείται από μουσικούς με κλασική παιδεία και συγκεκριμένα από την Κλειώ Παπαδοπούλου – Blonz (φλάουτο), τη Shelley Levy (κλαρινέτο) και τον Pavel Timofejevsky (πιάνο), οι οποίοι έχουν στο βιογραφικό τους εμφανίσεις σε χώρους όπως το Royal Festival Hall, St. Martin-in-the Fields, Royal Albert Hall.
Το Leto Εnsemble έχει εμφανιστεί σε αίθουσες συναυλιών στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες χώρες, ενώ συναυλία του μεταδόθηκε πρόσφατα από το BBC Radio 3. Το 2010, η γνωστή γιαπωνέζα συνθέτης Yoko Kubo συνέθεσε για το μουσικό σύνολο, το κομμάτι «Reflet» που παρουσιάστηκε σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση στο Λονδίνο και στη συνέχεια στο Sani Festival 2010.
Για την παρουσία του στα 47α Δημήτρια, το Leto Ensemble επέλεξε ένα πρωτότυπο πρόγραμμα που συνδυάζει πολύ γνωστά έργα των Debussy και Ravel συνδυασμένα με τη λυρικότητα του αυστραλού συνθέτη J. Carmichael, το δυναμικό χαρακτήρα του Szalowski και τη βασανιστική ομορφιά του Schulhoff. Το έργο του Carmichael, καθώς και το Trio του διεθνώς γνωστού νοτιοαφρικανού μουσικοσυνθέτη Hendrik Hofmeyr, παρουσιάζονται σε πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα.
Το πρόγραμμα Μ. Emmanuel (1862-1938) Sonate Op.11για φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο Ε. Chausson (1855- 1899) Andante and Alllegroγια κλαρινέτο και πιάνο Α. Szalowski (1907-1973) Duoγια φλάουτο και κλαρινέτο H. Hofmeyr (1957-) Trioγια φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο. Πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα C. Debussy (1862-1918) Prelude a L’ Apres-Midi d’un Faune για φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο E. Schulhoff (1894-1942) Sonata για φλάουτο και πιάνο M. Ravel (1875-1937) AlboradadelGraciosoαπό το Miroirs για σόλο πιάνο J. Carmichael (1930-) Thredbo Suite για φλάουτο, κλαρινέτο και πιάνο. Πρώτη εκτέλεση στην Ελλάδα
3/10 - Αίθουσα Αιμίλιος Ριάδης Μ2, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης | 21:00 «Το Ακορντεόν… αλλιώς» - Διάσημοι Ερμηνευτές - Με τους Bjarke Mogensen και Γιάννη Βακαρέλη. Συμπαραγωγή: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Δύο κορυφαίοι σολίστες, ο Γιάννης Βακαρέλης (πιάνο) και ο Bjarke Mogensen (ακορντεόν) ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μία ξεχωριστή μουσική βραδιά για το κοινό των Δημητρίων. Οι δύο μουσικοί θα παρουσιάσουν σύγχρονα έργα που γράφτηκαν για ασυνήθιστους συνδυασμούς μουσικών οργάνων και δικές τους διασκευές σε γνωστές κλασικές συνθέσεων δημιουργών, όπως οι Cesar Franck, Igor Stravinsky και Astor Piazzolla.
Ο Γιάννης Βακαρέλης έχει στο βιογραφικό του εμφανίσεις σε όλον τον κόσμο, συνεργασίες με κορυφαίους μαέστρους (Simon Rattle, Lorin Maazel, Kurt Masur, Mstislav Rostropovich, Yehudi Menuhin) και σημαντικά ορχηστρικά σύνολα. Τα τελευταία χρόνια ξεχωρίζουν οι εμφανίσεις του με τον Zubin Mehta και την ορχήστρα Maggio Musicale Fiorentino, τον Esa-Pekka Salonen και την Philharmonia Orchestra, την St.Martin-in-the Fields Orchestra κ.ά. Το απεριόριστο ρεπερτόριό του περιλαμβάνει λαϊκή μουσική, δικές του διασκευές και σύγχρονα έργα για ακορντεόν. Η μακρά διαδοχή συνεργασιών με σημαντικούς εν ζωή συνθέτες είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών νέων συνθέσεων αφιερωμένων στον ίδιο. Ο Γιάννης Βακαρέλης είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ναυπλίου από την ίδρυσή του το 1992, και έχει βραβευτεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ελλάδας με το Παράσημο του Χρυσού Φοίνικα. Με τον έλληνα πιανίστα συμπράττει ο διάσημος ακορντεονίστας Bjarke Mogensen. Γεννημένος το 1985 στη Δανία, ο Mogensen θεωρείται «σταρ του ακορντεόν» σε μια χώρα που χαρακτηρίζεται από μακρόχρονη και ποιοτική παράδοση στο συγκεκριμένο όργανο. Το ντεμπούτο του ως σολίστας πραγματοποίησε σε ηλικία 13 ετών με τη Munchner Symphoniker. Σε ηλικία 14 ετών απέσπασε το «Χρυσό Βραβείο» και το «Βραβείο Ταλέντου» του μουσικού διαγωνισμού «Berlingske Tidende» και έλαβε την υποτροφία «Jacob Gade». Σπούδασε στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής της Δανίας, όπου σήμερα διδάσκει μουσική δωματίου, ενώ παράλληλα δίνει συναυλίες σε όλον τον κόσμο.
Το πρόγραμμα: Ole Schmidt: Συμφωνική Φαντασία Marcel Dupre: Παραλλαγές σε δύο θέματα, Έργο 35 (γραμμένο για organ και πιάνο) Cesar Franck: Πρελούδιο, φούγκα και παραλλαγές, Έργο 18 (γραμμένο για harmonium και πιάνο) Martin Lohse: In Liquid... Igor Stravinsky: Tango για πιάνο (επεξεργασία για ακορντεόν και πιάνο: Bjarke Mogensen) Astor Piazzolla: Novitango, Oblivion, Libertango (επεξεργασία για ακορντεόν και πιάνο: Bjarke Mogensen) Χρήστος Φαρμάκης: Satyr
Είσοδος:15,10 ευρώ.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ* 03/10 | Φουαγιέ M2 | 20:00 Συναυλία με τους νικητές του πανελλήνιου διαγωνισμού ακορντεόν
Τη σύμπραξη Βακαρέλη - Mogensen «προλογίζει» η συναυλία των Παναγιώτη Ανδρέογλου και Σταμάτη Πασόπουλου, νικητών του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ακορντεόν. Προωθώντας την αυξανόμενη εγχώρια παραγωγή έργων για ακορντεόν κοντσέρτου, θα παρουσιαστούν έργα ελλήνων συνθετών για σόλο ακορντεόν συνοδευόμενα από τους Ελληνικούς Χορούς του Σκαλκώτα σε μεταγραφή για δύο ακορντεόν από τους δύο ακορντεονίστες. Ο Παναγιώτης Ανδρέογλου σπούδασε στο Δημοτικό Ωδείο Καβάλας (πτυχίο ακορντεόν & δίπλωμα πιάνου), στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ (μουσικολογία) και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (ακορντεόν κονσέρτου). Το 2011 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Βασιλική Ακαδημία Μουσικής της Δανίας με τους υψηλότερους βαθμούς και με υποτροφία. Έχει εμφανιστεί ως σολίστ και ως μέλος συνόλων μουσικής δωματίου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με τη Δημοτική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης και το ΚΘΒΕ. Επίσης, συνεργάζεται με τον συνθέτη Γιώργο Καζαντζή, έχει ηχογραφήσει για την Polytropon Records, και διδάσκει μουσική στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο Σταμάτης Πασόπουλος σπούδασε σύνθεση - με έμφαση στην ελληνική παραδοσιακή μουσική - και ακορντεόν κονσέρτου στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Το 2005 απέκτησε το δίπλωμα βυζαντινής μουσικής, ενώ από το 2006 διδάσκει ακορντεόν στο Δημοτικό Ωδείο Θέρμης. Έχει διακριθεί σε διαγωνισμούς ακορντεόν και είναι ιδρυτικό μέλος του σχήματος Motel Selenik. Έχει γράψει τα έργα «Άσκαυλος», «Κουαρτέτο εγχόρδων», «Επίτριτος», «Σχήμα» και«Βρύσφος».
Το πρόγραμμα Νίκος Σκαλκώτας: Ηπειρώτικος (Σειρά 1, Αρ. 3) από τους 36 Ελληνικούς Χορούς (Μεταγραφή για δύο ακορντεόν: Π. Ανδρέογλου, Στ. Πασόπουλος)
Χρήστος Φαρμάκης: AccordeON - AccordeOFF Κοσμάς Γιαννουτάκης: Αποπροσανανατολισμοί (αφιερωμένο στον Σταμάτη Πασόπουλο) Ηρακλής Βαβάτσικας:Toccata Μηνάς Μπορμπουδάκης: Diffracted Thoughts Δημήτρης Μαρωνίδης: Anaptyxis, για ακορντεόν και διαδραστική ταινία (αφιερωμένο στον Παναγιώτη Ανδρέογλου) Νίκος Σκαλκώτας: Τσάμικος (Σειρά 1, Αρ. 1) από τους 36 Ελληνικούς Χορούς (Μεταγραφή για δύο ακορντεόν: Π. Ανδρέογλου, Στ. Πασόπουλος) Νίκος Σκαλκώτας: Κλέφτικος (Σειρά 3, Αρ. 3) από τους 36 Ελληνικούς Χορούς (Μεταγραφή για δύο ακορντεόν: Π. Ανδρέογλου, Στ. Πασόπουλος)
*Η είσοδος στις παράλληλες δράσεις θα γίνεται με επίδειξη του εισιτηρίου της κύριας εκδήλωσης «Το ακορντεόν... αλλιώς» Στις 2 Οκτωβρίου στις 18.00 στο φουαγιέ του κτιρίου Μ2 θα πραγματοποιηθεί masterclass του Bjarke Mogensen
Το Κουαρτέτο Εγχόρδων «Αιμίλιος Ριάδης» ιδρύθηκε το 2005 από νέους μουσικούς - μέλη της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, και συγκεκριμένα από τους Ανδρέα Παπανικολάου (βιολί), Γιώργο Κουγιουμτζόγλου (βιολί), Αλεξάνδρα Βόλτση (βιόλα) και Λίλα -Μυρτώ Μανώλα (βιολοντσέλο). Έχει συμπράξει με σημαντικούς Έλληνες και ξένους μουσικούς, έχει εμφανιστεί στα Δημήτρια, στις Ημέρες Μουσικής Δωματίου και σε όλη την Ελλάδα αποσπώντας πολύ θετικές κριτικές. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει έργα από την προκλασική περίοδο έως και τον 21ο αιώνα. Μαζί τους εμφανίζεται η υψίφωνος Χαρούλα Γκλαβοπούλου, διακεκριμένη σολίστ που έχει συνεργαστεί με την Δ.Ο.Θ., την Κ.Ο.Θ., την Όπερα Θεσσαλονίκης, το ATHENAEUM, το ΜΜΘ, τα Δημήτρια και έχει συμμετάσχει σε συναυλίες στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Το πρόγραμμα: Claude Debussy, κουαρτέτο σε Σολ ελάσσονα Ottorino Respighi, Il Tramonto Τραγουδά η Χαρούλα Γκλαβοπούλου
B. Transcription Ensemble
Το Transcription Ensemble δημιουργήθηκε το 2007 από τους Χρήστο Γρίμπα (βιολοντσέλο), Νίκο Ζαφρανά (πιάνο) και Γιώργο Κανδυλίδη (βιολί). Το σύνολο έχει εμφανιστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών & Θεσσαλονίκης, τις Διεθνείς Μουσικές Ημέρες Ρόδου, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, τα Κυριακάτικα Πρωινά της ΚΟΘ, την E.B.U. (European Broadcasting Union), την Tate Modern του Λονδίνου, το μουσείο Reina Sofia της Μαδρίτης κ.ά. Το σχήμα στοχεύει στην ανάδειξη δημοφιλών έργων και γνωστών αριστουργημάτων για μικρό σύνολο. Σ’ αυτήν την κατηγορία εντάσσεται και το Κουαρτέτο με Πιάνο, έργο 47 του Schumann, στο οποίο συμπράττει η Χαρά Σειρά. Η δεξιοτέχνης της βιόλας έχει δώσει πολλά ρεσιτάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και διετέλεσε, από το 2001 έως το 2007, μέλος του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου. Ως σολίστ έχει συμπράξει με την ΚΟΘ, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Ορχήστρα των Χρωμάτων.
Transcription Ensemble: Γιώργος Κανδυλίδης: βιολί Χρήστος Γρίμπας: βιολοντσέλο Νίκος Ζαφρανάς: πιάνο Στη βιόλα η Χαρά Σειρά
Το πρόγραμμα: Robert Schumann: Κουαρτέτο με Πιάνο, έργο 47
Είσοδος Ελεύθερη
7/10 - Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | 20:30 - Συναυλία για δύο πιάνα με τον Στέφανο Θωμόπουλο και τον Πρόδρομο Συμεωνίδη
Ο Στέφανος Θωμόπουλος και ο Πρόδρομος Συμεωνίδης, που διαπρέπουν στο εξωτερικό, έρχονται στη γενέθλια πόλη για μία εξαιρετική βραδιά αφιερωμένη στα χορικά των Bach, Kurtag, Ανισέγκου και Messiaen. Ο όρος «χορικό» αναφέρεται σε μικρής κλίμακας μονόφωνο θρησκευτικό ύμνο, συνοδευόμενο αρμονικά από τρεις πρόσθετες φωνές. Ως μουσικό είδος άνθισε κυρίως με τον Bach, ενώ ο Gyorgy Kurtag μετέγραψε μεγάλο αριθμό χορικών του γερμανού συνθέτη για δύο πιάνα ή ένα πιάνο και τέσσερα χέρια. Επίσης θα παρουσιαστούν το έργο του Αντώνη Ανισέγκου «Enkidu» εμπνευσμένο από τον Ενκίντου, ήρωα της σουμεριακής μυθολογίας και του Έπους του Γκιλγκαμές - και οι «Visions de l’Amen» (Όψεις του Αμήν) του Olivier Messiaen. Ο Πρόδρομος Συμεωνίδης ξεκίνησε σπουδές πιάνου στη Θεσσαλονίκη και συνέχισε στις μουσικές ακαδημίες της Κολωνίας και του Βερολίνου. Μετά από επτά βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς, αναγνωρίστηκε ως σημαντικός ερμηνευτής της μοντέρνας και σύγχρονης κλασικής μουσικής. Εμφανίστηκε ως σολίστ στο εξωτερικό, ηχογράφησε για ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς και για τη γερμανική δισκογραφική εταιρίαtelos music. Το 2008 ίδρυσε το σύνολο Berlin Piano Percussion, του οποίου είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, ενώ έχει συνθέσει έργα μουσικής δωματίου. O Στέφανος Θωμόπουλος σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, στη Musikhochschule της Κολωνίας, στο Conservatoire του Παρισιού και στο Κονσερβατόριο του Άμστερνταμ. Έχει δώσει συναυλίες στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, τη Ν. Αμερική και την Ιαπωνία και έχει εμφανιστεί σε μεγάλους συναυλιακούς χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συμπράξει με όλες τις σημαντικές ελληνικές ορχήστρες, την Κρατική Ορχήστρα Βελιγραδίου, τη Netherland Chamber Orchestra, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Οδησσού, την Ορχήστρα της Όπερας του Καΐρου κ.ά.. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει έργα Χατζιδάκη, Scriabin και Ξενάκη. Από το 2010 είναι καθηγητής στο Εθνικό Κονσερβατόριο της Νίκαιας.
Το πρόγραμμα: Johann Sebastian Bach- Gyorgy Kurtag: Mεταγραφές πέντε χορικών (1985) Αντώνης Ανισέγκος: Enkidu (2012) Olivier Messiaen: Visions de l’Amen (1943)
Η Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης (Izmir State Symphony Orchestra) - μέρος της οποίας αποτελεί η Ορχήστρα Δωματίου Σμύρνης - ιδρύθηκε αρχικά το 1975 ως σχήμα μουσικής δωματίου. Πολύ σύντομα γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη φτάνοντας στο μέγεθος συμφωνικής ορχήστρας. Σήμερα η Ορχήστρα με τους 160 καλλιτέχνες, είναι ένα σύνολο υψηλού επιπέδου και μία από τις μεγαλύτερες ενώσεις καλλιτεχνών της Τουρκίας. Από την ίδρυσή της διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο να καταστήσει γνωστή και αγαπητή την πολυφωνική μουσική στην Τουρκία. Από το 2008 την Ορχήστρα διευθύνει ο Ibrahim Yazici με βοηθό μαέστρου τον Ender Sakpinar. Αξιοσημείωτη είναι και η διεθνής της παρουσία. Το 2000 η Ορχήστρα έδωσε 22 συναυλίες στο εξωτερικό μέσα σε 32 ημέρες με μαέστρο τον Yoshinao Osawa. Κατά τη διάρκεια της, το σύνολο έκανε μία ηχογράφηση στο Τόκυο αποσπώντας το βραβείο για τον καλύτερο δίσκο της Ιαπωνίας εκείνη τη χρονιά. Το 2001 η Ορχήστρα έκανε μεγάλη περιοδεία στη Γερμανία παρουσιάζοντας σε πρώτη εκτέλεση έργα σύγχρονων Τούρκων συνθετών. Στη Θεσσαλονίκη, η Ορχήστρα Δωματίου της Σμύρνης παρουσιάζει έργα των Kodalli, Vivaldi και Mozart. Σολίστες είναι ο Ozan Akkol στο βιολί, ιδρυτικό μέλος της Ορχήστρας Δωματίου της Σμύρνης, και ο Andris Arnicans στο φαγκότο, μέλος της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της Λετονίας και καθηγητής στην Ακαδημία Μουσικής στη Λετονία. Την ορχήστρα διευθύνει ο Naci Ozguc.
Το πρόγραμμα: Nevit Kodalli: Σουίτα “TelliTurna” Αntonio Vivaldi: Κοντσέρτο για φαγκότο και ορχήστρα Wolfgang Amadeus Mozart: Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα Αρ. 5 σε Λα μείζονα, K. 219, “Turkish” Wolfgang Amadeus Mozart: Συμφωνία Αρ. 40 σε Σολ ελάσσονα, K. 550 (εκδοχή για ορχήστρα εγχόρδων, 2 όμποε και 2 κόρνα)
Ο γεννημένος στην Άγκυρα πιανίστας και συνθέτης Fazil Say έχει χαρακτηριστεί ως μουσική ιδιοφυία και ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 21ου αιώνα. Ξεκίνησε τις σπουδές πιάνου και σύνθεσης στο Κρατικό Ωδείο της γενέθλιας πόλης και συνέχισε στο Robert Schumann Institute στο Ντίσελντορφ και στο Ωδείο του Βερολίνου. Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξή του διαδραμάτισε ο καθηγητής του στο πιάνο, Mithat Fenmen ο οποίος διαισθανόμενος το χάρισμα του μαθητή του, τού ζήτησε να αυτοσχεδιάζει καθημερινά πάνω σε μουσικά θέματα. Αυτή η επαφή με τις ελεύθερες και δημιουργικές διαδικασίες και μορφές, καλλιέργησε το ταλέντο του Say στον αυτοσχεδιασμό, δημιουργώντας τον πιανίστα και συνθέτη που είναι σήμερα. Οικονομική ενίσχυση προγράμματος Ο Fazil Say συγκινεί κοινό και κριτικούς για περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια, με σπάνιο τρόπο. Το εξαιρετικό του ταλέντο τού επέτρεψε να χαλιναγωγήσει ακόμη και τα δυσκολότερα κομμάτια του ρεπερτορίου. Αυτό ακριβώς το μείγμα λεπτότητας και δεξιοτεχνίας τού χάρισε τη νίκη στον «Διεθνή Διαγωνισμό Νέων Καλλιτεχνών Κοντσέρτου» στη Νέα Υόρκη, το 1994. Σήμερα ο Fazil Say συμπράττει σε σταθερή βάση με όλες τις κορυφαίες αμερικανικές και ευρωπαϊκές ορχήστρες, δίνει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα, ενώ η εμπειρία του στην τζαζ μουσική, τον έχρισε τακτικό θαμώνα του Jazz Festival του Μοντρέ. Εξαιρετικός και ως συνθέτης, ο Fazil Say έχει συνθέσει κατά παραγγελία έργα για αναγνωρισμένους μουσικούς οργανισμούς. Το ρεπερτόριό του εκτείνεται από τον Bach, τους κλασικούς της Βιέννης και τους ρομαντικούς, έως τη σύγχρονη μουσική, και δικές του συνθέσεις για πιάνο. Τα έργα του αποτελούνται από συνθέσεις για σόλο πλήκτρα, μουσική δωματίου, σόλο κοντσέρτα και μεγάλης κλίμακας ορχηστρικά έργα. Το 2008 ανακηρύχτηκε, μαζί με τον διάσημο συγγραφέα Πάολο Κοέλο και άλλες προσωπικότητες, Πρέσβης του Διαπολιτισμικού Διαλόγου.
Το Πρόγραμμα Mussorgsky: Pictures at an exhibition Επιλογή από το πλούσιο ρεπερτόριο του Fazil Say: Paganini-Jazz, AllaTurca-Jazz, Gershwin: Summertime κ.α.
Κυριακάτικα Πρωϊνά στο Δημαρχείο 14/10 - Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης| 11:00
Α. Συναυλία του Παναγιώτη Τροχόπουλου
Ο Παναγιώτης Τροχόπουλος γεννήθηκε στη Βέροια και σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο της Μόσχας με καθηγητή το θρυλικό βιρτουόζο Nikolai Petrov. Με ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει δεκαπέντε προγράμματα ρεσιτάλ και 30 κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα, ο έλληνας πιανίστας έχει εμφανιστεί σε πολλές χώρες και έχει συμπράξει με σημαντικές ορχήστρες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2011 συμμετείχε σε συναυλία προς τιμήν του βιρτουόζου Marc-Andre Hamelin - παρουσία του ιδίου στο Μέγαρο Μουσικής της Μόσχας - ως ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της «Ρωσικής πιανιστικής σχολής». Στη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει ένα απαιτητικό και γοητευτικό πρόγραμμα με την «ψυχεδελική και αινιγματική» τελευταία σονάτα του Scriabin, ένα διαμάντι της πιανιστικής φιλολογίας του Blumenfeld και τη «Φαντασία» του Kursanov - ο συνθέτης, μάλιστα, επέτρεψε αλλαγές στο έργο, εμπνευσμένος από τις «απεριόριστες τεχνικές δυνατότητες του Έλληνα…».
Το Πρόγραμμα: Scriabin: Σονάτα αρ.10 σε Ντο μείζονα, έργο 70 Blumenfeld: Νυχτερινό σε Μι-ύφεση ελάσσονα, έργο 6 αρ.2 Kursanov: Μεγάλη Φαντασία στην «Σεχραζάτ» του Rimsky-Korsakov
Β. «Χορεύουμε;» Συναυλία για 4 χέρια - Με τους Χαράλαμπο Αγγελόπουλο και Τίτο Γουβέλη
Δύο διακεκριμένοι Έλληνες πιανίστες, ο Χαράλαμπος Αγγελόπουλος και ο Τίτος Γουβέλης παρουσιάζουν δύο διάσημα έργα των Στραβίνσκι και Ραβέλ. Το συγκλονιστικό μπαλέτο του ρώσου συνθέτη αφηγείται τις περιπέτειες του ξύλινου κούκλου Πετρούσκα που αποκτά ζωή και συναισθήματα. Στη συνέχεια, ο Ραβέλ μάς καλεί να στροβιλιστούμε στο ρυθμό ενός άλλοτε λεπταίσθητου και άλλοτε παράφορου βιεννέζικου βαλς. Ο Χαράλαμπος Αγγελόπουλος – μέλος του συνόλου Piandaemonium - έχει εκπροσωπήσει επανειλημμένα τη χώρα μας σε διεθνείς συναντήσεις. Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει 25 κοντσέρτα για πιάνο και ορχήστρα, έργα για σόλο πιάνο, μουσική δωματίου και εκτείνεται από τον Bach μέχρι τους συνθέτες του 21ου αιώνα. Ο Τίτος Γουβέλης έχει συμπράξει με συμφωνικές ορχήστρες και σύνολα μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2010 παρουσίασε στην Αθήνα σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση το έργο Vexations του Eric Satie, που διήρκεσε δεκαπέντε περίπου ώρες χωρίς διακοπή, λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές.
Το πρόγραμμα: Στραβίνσκι: «Πετρούσκα» (σε μεταγραφή για πιάνο, 4 χέρια, από τον συνθέτη) Ραβέλ: «La Valse», χορογραφικό ποίημα (σε μεταγραφή για πιάνο, 4 χέρια, από τον L. Garban)
O Milcho Leviev συγκεντρώνει στο πρόσωπό του τις ιδιότητες του πολυβραβευμένου πιανίστα, συνθέτη, ενορχηστρωτή, μαέστρου και καθηγητή της κλασικής και jazz μουσικής. Με περισσότερες από 100 ηχογραφήσεις στο βιογραφικό του και πλήθος κορυφαίων συνεργασιών, ο γεννημένος στη Βουλγαρία μουσικός έχει κερδίσει το κοινό και τους πιο δύσκολους μουσικοκριτικούς σε όλον τον κόσμο. Ο «Νονός της βαλκανικής τζαζ», όπως αποκαλείται, εμφανίζεται με τη γνωστή τραγουδίστρια της τζαζ Βίκυ Αλμαζίδου, τον τρομπετίστα Παντελή Στόικο, τον Λάκη Τζήμκα στο κοντραμπάσο, τον Γρηγόρη Σημαδόπουλο στο πιάνο, τον Χρήστο Γερμένογλου στα τύμπανα και τον ΧάρηΚαπετανάκη στο σαξόφωνο. Αποτέλεσμα της εξαιρετικής συνεργασίας των εκλεκτών μουσικών και της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι ένα αφιέρωμα στη μουσική των G. Gershwin, D. Ellington και C. Porter. Στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται μία επιλογή από το ανυπέρβλητο έργο των τριών μουσικών κολοσσών, όπως «Porgy and Bess», «An American In Paris» και «Rhapsody In Blue» του Gershwin, «Orchestral Suites» και «Sacred Concerts» του Ellington, «Kiss Me Kate» και «Around The World In 80 Days» του Cole Porter.
Τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης διευθύνει ο Χάρης Ηλιάδης
To πρόγραμμα: George Gershwin: Rhapsody in Blue (σόλο πιάνο: Milcho Leviev) Duke Ellington: Caravan / Sophisticated Lady George Gershwin: My Man’s Gone now Cole Porter: I Concentrate on You / Night and Day / Love for Sale / So in Love / Just One of Those Things / I’ ve Got You Under My Skin George Gershwin: The Man I Love / Summertime
Είσοδος:15, 10 ευρώ.
17 - 21/10 - Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης - «WOMEX 12 Thessaloniki» - The World Music Expo
Η παγκόσμια συνάντηση των επαγγελματιών της Μουσικής του Κόσμου
Η μεγαλύτερη θεματική έκθεση παγκοσμίως για τις μουσικές του κόσμου, η Διεθνής Μουσική Έκθεση WOMEX - World Music Expo έρχεται στη Θεσσαλονίκη, φιλοξενώντας περισσότερες από 2.500 συμμετέχοντες από 98 χώρες, 300 καλλιτέχνες, ισάριθμους δημοσιογράφους, και χιλιάδες επισκέπτες. Η πραγματοποίηση της WOMEX 12 Thessaloniki σηματοδοτεί μία νέα εποχή για τη νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς για πρώτη φορά η μεγάλη διοργάνωση φιλοξενείται σε πόλη της περιοχής, τοποθετώντας τη Θεσσαλονίκη στο επίκεντρο της διεθνούς μουσικής σκηνής. Η διοργάνωση της WOMEX 12 Thessaloniki – η 18η στη σειρά - είναι ενταγμένη στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων του 2012 και έχει τεθεί υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια. Διοργανώνεται από τη HELEXPO, με την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού και του Δήμου Θεσσαλονίκης, με τη συνεργασία της εταιρίας παραγωγής «GAIA LIVE» και μέγα χορηγό τον ΟΠΑΠ. Η πραγματοποίησή της είναι ενταγμένη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του προγράμματος του ΥΠ.ΠΟ.Τ «Σταυροδρόμι Πολιτισμών», που για το 2012 έχει στρέψει το βλέμμα στις περιοχές της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Επιπλέον, καθώς εντάσσεται και στα 47α Δημήτρια, συνδυάζεται με διοργανώσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπως το Φεστιβάλ «Μουσικές του κόσμου» (Λιμάνι Θεσσαλονίκης, 12 -14 Ιουνίου), το 30ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (ISME International Society for Music Education, 15-20 Ιουλίου), το Διεθνές Φεστιβάλ Φιλαρμονικών (12 Οκτωβρίου) κ.α.
Η ταυτότητα της WOMEX 12 Thessaloniki
Κατά τη διάρκεια της μεγάλης αυτής μουσικής διοργάνωσης, μία από τις επτά συνολικά σκηνές, που θα στηθούν στον χώρο της ΔΕΘ, ονομάστηκε ειδικά για την περίσταση, «CLUBGLOBALKAN» και θα δώσει βήμα στις τοπικές δημιουργικές δυνάμεις και σε μουσικούς από τη νοτιανατολική Ευρώπη. Στόχος είναι η CLUB GLOBALKAN να αποτελέσει θεσμό, που θα παραμείνει ζωντανός στη Θεσσαλονίκη και τα επόμενα χρόνια και να γίνει σταθερό σημείο αναφοράς και συνάντησης της πλούσιας μουσικής παράδοσης και των νέων μουσικών τάσεων της ευρύτερης περιοχής. Το κοινό, στο οποίο απευθύνεται η WOMEX 12 Thessaloniki, είτε πρόκειται για επαγγελματίες είτε για θεατές, είναι ένα εναλλακτικό κοινό που αγαπά τη μουσική, ενδιαφέρεται για το τοπικό στοιχείο και τα χαρακτηριστικά του κάθε τόπου, που φιλοξενεί την έκθεση. Με την ευκαιρία της WOMEX 12 χιλιάδες επισκέπτες θα γνωρίσουν την Θεσσαλονίκη, τους μουσικούς, τους δημιουργούς, τα μνημεία, τις γεύσεις και τους ανθρώπους της, καθώς την ελληνική μουσική παραγωγή και τον πολιτισμό της χώρας μας. Η WOMEX 12 Thessaloniki κατά τη διάρκεια της ημέρας απευθύνεται στους επαγγελματίες που ασχολούνται με το εμπορικό κομμάτι της world music. Τα βράδια, όμως, οι πύλες της ανοίγουν για το κοινό που θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει 50 συγκροτήματα από πέντε ηπείρους σε επτά διαφορετικές σκηνές.
Οι μουσικοί:
Για τις κεντρικές σκηνές της WOMEX 12 Thessaloniki και μέσα από 850 υποψηφιότητες, αριθμό - ρεκόρ για τα δεδομένα του θεσμού, επιλέχθηκαν από διεθνή επιτροπή οι ακόλουθοι καλλιτέχνες: Anibal Velasquez y su Conjunto (Colombia) Anthony Joseph & The Spasm Band (Trinidad/UK) Axel Krygier (Argentina/France) Canalon de Timbiqui (Colombia) Canzoniere Grecanico Salentino (Italy) DakhaBrakha (Ukraine) Eva Ayllon (Peru) Felix Lajko (Serbia) Geomungo Factory (South Korea) Gochag Askarov (Azerbaijan) Groupa (Sweden) Hysni (Niko) Zela & Albanian Iso- Polyphonic Choir (Albania) Janusz Prusinowski Trio (Poland) Jaron Freeman-Fox & The Opposite of Everything (Canada) Jungle by Night (The Netherlands) Khyam Allami (Iraq/UK) Lenacay (Spain) Le Sahel (Senegal) Lindigo (La Reunion) Mexican Institute of Sound (Mexico) Michalis Tzouganakis (Greece) Mohsen Sharifian/The Lian Band (Iran) Mokoomba (Zimbabwe) Nancy Vieira (Cape Verde/Portugal) Raza Khan (India) Red Baraat (USA) Ricardo Herz Trio (Brazil) Sam Lee (UK) Terakaft (Mali) The Toure-Raichel Collective (Israel / Mali) Toni Kitanovski & Cherkezi Orchestra (FYR Macedonia) Yom & Wang Li (France/China) Ze Luis (Cape Verde)
Προβολές ταινιών
Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί τριήμερο πρόγραμμα προβολής ταινιών σε συνεργασία με το International Music + Media Centre (IMZ). Συνολικά θα προβληθούν 17 μουσικά ντοκιμαντέρ. Σε αυτά περιλαμβάνονται τρεις παραγωγές από τη νοτιοανατολική Ευρώπη - δύο από την Ελλάδα και μία από την Τουρκία.
18/10 11:00 – 11:55 - Methexis (54’) / Tech&Tact audiovisual productions (GR) 12:05 – 12:45 / Hubert von Goisern - Wirtshaustour (40’) / ServusTV (AT) 14:15 – 15:15 / Sarabah (60’) / Link TV (US) 15:25 – 16:50 / Soundbreaker (86’) / Koskela Art & Media House (FI) 17:00 – 17:55 / Georgia My Love (53’) / Gon Productions Ltd (IL)
19/10 10:30 – 11:30 /The Fellowship of the Drums (58’) /The Washing Line (CH) 11:40 – 12:45 /United States of Africa (75’) / Peripheria Productions (CA) 14:15 – 15:15 / Electrical Rites in Guinea Conakry (52’) / Troisieme Monde (FR) 15:25 – 16:35 / Embracing Voices (70’) / Eyesfull (CA) 16:45 – 18:00 / I heard god crying (86’) / Elpida Skoufalou (GR)
20/10 10:30 – 11:30 / RomanIstanbul (53’) / Sarmasik Sanatlar (TR) 11:35 – 12:01 / Go to Tuva (26’) / Element Terre (FR) 12:10 – 13:00 / Worlds of Sound (47’) / Smithsonian Channel (US) 14:15 – 15:50 / El Gusto (93’) / Quidam Productions (IE) 16:00 – 16:25 / Mawaca - Songs of the Forest (26’) / Ethos Produtora de Arte e C ultura (BR) 16:35 – 17:25 / Eastern Voices (49’) / Dreyer Gaido Musikproduktionen, ww-media, Gesellschaft der Freunde Morgenland Festival Osnabruck (DE) 17:35 – 18:15 / The Endless Journey (40’) Molitor (DE)
Ένα ορχηστρικό σύνολο υψηλού επιπέδου και παγκόσμιας αναγνώρισης, η Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου (Berliner Symphoniker) εμφανίζεται στη Θεσσαλονίκη με σολίστες τον Χρίστο Γαλιλαία (βιολί), την Bo-Kyung Hong (βιολοντσέλο) και την Yoon Soo Rhee (πιάνο), μουσικούς που ξεκίνησαν ως παιδιά θαύματα και εξελίχθηκαν σε σπουδαίους καλλιτέχνες. Η Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου έχει συμβάλλει στη διαμόρφωση του πολιτιστικού τοπίου του Βερολίνου και έχει εμπλουτίσει τη διεθνή σκηνή της κλασικής μουσικής για περισσότερα από 40 χρόνια. Κάθε χρόνο δίνει 60 κονσέρτα στη Γερμανία και το εξωτερικό, ενώ οι επαναλαμβανόμενες και επιτυχημένες περιοδείες της στις πέντε ηπείρους θεωρούνται μείζονα καλλιτεχνικά γεγονότα. Το συμφωνικό σύνολο έγινε εξαιρετικά αγαπητό στους Βερολινέζους με τις καθιερωμένες συναυλίες κάθε Κυριακή απόγευμα, και τα κονσέρτα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Από τη συγκεκριμένη ορχήστρα, μάλιστα, ξεκίνησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Ορχήστρες στα Σχολεία» που γρήγορα επεκτάθηκε σε άλλες πόλεις. Οι συναυλίες της έχουν ηχογραφηθεί και κυκλοφορούν σε cd σε όλον τον κόσμο. Το 2007, το cd της με τίτλο Latin Music ήταν υποψήφιο για το βραβείο Latin Grammy στην κατηγορία του Καλύτερου Κλασικού Άλμπουμ.
Οι σολίστες και ο μαέστρος
Ο Χρίστος Γαλιλαίας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1975 και πήρε τα πρώτα μαθήματα βιολιού από τον πατέρα του, Κοσμά Γαλιλαία. Συνέχισε τις σπουδές του στο Oberlin Conservatory των Η.Π.Α., και στην πορεία στη διάσημη Juilliard School (Νέα Υόρκη) από όπου πήρε master, και στο State University of New York at Stony Brook όπου ολοκλήρωσε τις διδακτορικές του σπουδές. Σε ηλικία 14 χρόνων έκανε την πρώτη του δημόσια εμφάνιση και στα 16 του εντυπωσίασε παίζοντας το 1ο Κοντσέρτο για βιολί του Paganini με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Έκτοτε συμμετείχε ως σολίστ σε ορχήστρες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και συνεργάστηκε με διεθνούς φήμης μουσικούς. Έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 30 χώρες και στις σπουδαιότερες αίθουσες συναυλιών στον κόσμο. Το 2002 ίδρυσε την Ελληνική Καμεράτα, ορχήστρα δωματίου με την οποία περιόδευσε στην Αμερική δίνοντας περισσότερες από 40 συναυλίες, με αποκορύφωμα την εμφάνιση στο διάσημο Kennedy Center (Washington, DC) και την κυκλοφορία cd. Από το 2003 έως το 2010 είχε αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια του Κύκλου Μουσικής Δωματίου στο πλαίσιο των Δημητρίων. Σήμερα είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Μουσικής του Georgia State University στην Αtlanta των Η.Π.Α..
Γεννημένη στη Σεούλ, η βιολοντσελίστα Bo-Kyung Hong έδειξε από πολύ νεαρή ηλικία το μεγάλο μουσικό ταλέντο της. Σπούδασε στην Κορέα, στο Πανεπιστήμιο του Chung Ang όπου έλαβε πτυχίο Bachelor, ενώ αποφοίτησε με master από το Πανεπιστήμιο του Yonsei.Έχει συνεργαστεί με ορχήστρες όπως η περίφημη Prime Philharmonic Orchestra της Σεούλ, η Seoul Arts Orchestra, η Taegu Broadcasting Company Orchestra της Νότιας Κορέας, η Orquestra do Norte της Πορτογαλίας, συνεργασίες για τις οποίες απέσπασε διθυραμβικές κριτικές. Η πιανίστρια Yoon Soo Rhee γεννήθηκε στη Σεούλ και στην ηλικία των δώδεκα ετών έδωσε το πρώτο της ρεσιτάλ. Σε μικρή ηλικία, επίσης, απέσπασε πολλά εθνικά βραβεία που της έδωσαν την ευκαιρία να αποφοιτήσει από το Yewon-Music school στα δεκαπέντε της χρόνια. Μέχρι σήμερα τη συνοδεύουν πολλά πρώτα βραβεία σε διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου. Ως σολίστ έχει συμπράξει με πολλές και μεγάλες ορχήστρες. Ιδιαίτερη είναι η αγάπη της για τη μουσική δωματίου. Με έργα αυτού του ρεπερτορίου δίνει τακτικά το παρών σε διεθνή φεστιβάλ. Τη Συμφωνική Ορχήστρα του Βερολίνου διευθύνει ο Yuri Yanko που με την εξαιρετική αριστοτεχνική ερμηνεία του, τη βαθιά γνώση των μουσικών στιλ και των εθνικών σχολών, έχει αναδειχθεί σε έναν από τους καλύτερους ουκρανούς μαέστρους.
Το Πρόγραμμα: Wolfgang Amadeus Mozart: Εισαγωγή από την όπερα Le Nozze di Figaro Ludwig van Beethoven: Τριπλό κοντσέρτο σε Ντο μείζονα, Έργο 56 Felix Mendelssohn Bartholdy: Συμφωνία Αρ. 4 σε Λα μείζονα, Έργο 90 (“Ιταλική”)
Είσοδος: 35,30,20,15 ευρώ.
Κυριακάτικα Πρωινά στο Δημαρχείο 21/10 - Αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης | 11:00 - Performers Quartet
Ένα μουσικό πρωινό με ζωντάνια, κέφι και ρυθμό επιφυλάσσει η εμφάνιση του Performers Quartet στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Το φωνητικό κουαρτέτο επιλέγει και παρουσιάζει κομμάτια και τραγούδια από τα πιο ωραία έργα που ανέβηκαν στη σκηνή του Μπρόντγουεΐ. Κομμάτια γνωστά που πάντα συγκινούν και πάντα ενθουσιάζουν. Το Performers Quartet απαρτίζεται από μουσικούς με ωδειακή παιδεία και εμπειρία, τόσο στη σολιστική όσο και στη χορωδιακή πρακτική, οι οποίοι ζουν και δραστηριοποιούνται στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά ξεκίνησε ως γυναικείο σύνολο, στην πορεία όμως η σύνθεση άλλαξε. Σήμερα τα μέλη του είναι η Βιργινία Γκαϊντατζή, η Δήμητρα Αθανασάτου, η Αθανασία Θωμοπούλου και ο Γρηγόρης Πυριαλάκος. Το σύνολο συνοδεύει στο electone (organ) ο Παναγιώτης Κουντούρης, ο οποίος επιμελείται και τις ενορχηστρώσεις των συνοδευόμενων τραγουδιών. Κίνητρο για τη δημιουργία του συνόλου αποτέλεσε η απουσία ενός αντίστοιχου σχήματος από το μουσικό τοπίο της πόλης, και κυρίως η αγάπη των μελών του για τη μουσική που ξεφεύγει από τα στενά «ακαδημαϊκά» πλαίσια. Το ρεπερτόριο του κουαρτέτου, το οποίο περιλαμβάνει γνωστές, τόσο a capella όσο και με μουσική συνοδεία συνθέσεις, εκτείνεται από τα jazz και latin standards έως την pop και τη rock δημιουργία.
Το Performers Quartet μετρά σημαντικό αριθμό εμφανίσεων σε θέατρα, μεγάλους συναυλιακούς χώρους, φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη και άλλες ελληνικές πόλεις (Αθήνα, Βέροια, Αλεξανδρούπολη κ.α.), αποσπώντας πάντοτε εξαιρετικές κριτικές.
Η σύνθετη έννοια του «χωροχρόνου», εμφανίζεται στη Θεωρία της Σχετικότητας και περιγράφει διαδικασίες που συμβαίνουν τόσο στο εσωτερικό του Ατόμου όσο και στα όρια του Σύμπαντος των γαλαξιών. Πρόκειται για δυσνόητη έννοια – ειδικά για το ευρύ κοινό - την οποία επιχειρεί να προσεγγίσει ένα πραγματικά πρωτότυπο εγχείρημα. Πρόκειται για το «Αναζητώντας το... Χωρόχρονο» καρπό συνεργασίας του συνθέτη σύγχρονης μουσικής Δημήτρη Μαραγκόπουλου και του διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου Διονύση Σιμόπουλου. Το έργο μάς παρασύρει στη δίνη του χώρου και του χρόνου, σε μία «διάσταση» όπου οι δύο έννοιες γίνονται ένα και προεκτείνονται για να συνενώσουν τη Μουσική με την Φυσική, τη μαγεία των ήχων με αυτήν του σύμπαντος. Αυτή η «ιδέα ήχου και εικόνας» ανήκει στον Δημήτρη Μαραγκόπουλο, μουσικό με πλούσιο συνθετικό, διδακτικό και εκπαιδευτικό έργο. Πιστεύοντας πως «Επιστήμη και Τέχνη έχουν την εγγενή δυνατότητα να αφουγκράζονται η μια την άλλη και να γονιμοποιούνται με υπέροχα αποτελέσματα» ο συνθέτης συναντήθηκε με το βραβευμένο φυσικό και αστρονόμο Διονύση Σιμόπουλο που έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής του στη μύηση του μη ειδικού κοινού στις πολύπλοκες έννοιες της Φυσικής και της Κοσμολογίας. Η διαπίστωσή του επιστήμονα πως «μία έννοια όπως αυτή του «Χωρόχρονου», μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα με το συναίσθημα (τέχνη) παρά με τη λογική (επιστήμη)» οδήγησε σε αυτό το ενιαίο εντυπωσιακό οπτικοακουστικό θέαμα. Η εικόνα σχεδιάστηκε από τον Παναγιώτη Σιμόπουλο και το σχεδιασμό του ήχου ανέλαβε ο Άγης Γυφτόπουλος. Η μουσική ερμηνεύεται από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, την οποία διευθύνει ο διαπρεπής μαέστρος Μίλτος Λογιάδης.
Είσοδος:15,10 ευρώ.
Νοέμβριος / Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης / Λόγια μουσική παράδοση και πολυπολιτισμικότητα στη Θεσσαλονίκη - Από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης
Θεσσαλονίκη 2012 - 47α Δημήτρια
Το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης έχει σχεδιάσει για τον εορτασμό ενός αιώνα ελεύθερης Θεσσαλονίκης δύο άξονες εκδηλώσεων υπό τον τίτλο «Η Λόγια (Κλασική) Μουσική Παράδοση της Θεσσαλονίκης και η Παρούσα Πολυπολιτισμική της Παρουσία: από τις αρχές του 20ου στις αρχές του 21ου αιώνα» Ο πρώτος άξονας επικεντρώνεται σε εκδηλώσεις μνήμης που θα ανοίξουν ένα παράθυρο στην ιστορία των αφανών και επιφανών σκαπανέων της τέχνης, αναδεικνύοντας το προσκήνιο και το παρασκήνιο των εγχειρημάτων που συνέβαλαν στην ανάπτυξη της λόγιας μουσικής στη Θεσσαλονίκη και στη θεμελίωση μουσικών θεσμών. Η πολιτιστική κληρονομιά της πόλης θα προβληθεί μέσα από παρουσιάσεις σπάνιου φωτογραφικού υλικού, πλαισιωμένου από πρωτογενείς πηγές και ανέκδοτες μαρτυρίες. Ταυτόχρονα, θα απολαύσουμε ζωντανές εκτελέσεις έργων που γράφτηκαν στη διάρκεια ενός αιώνα ελεύθερης Θεσσαλονίκης από κορυφαίους συνθέτες της πόλης, ενώνοντας το χθες με το σήμερα. Ο δεύτερος άξονας αντλεί από το πολυπολιτισμικό δυναμικό της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, δίνοντας τη δυνατότητα στους ταλαντούχους μουσικούς της να παρουσιάσουν σε μία συναυλία αντιπροσωπευτικά δείγματα της μουσικής των χωρών καταγωγής τους. Λίγη μουσική ιστορία Στη μουσική ιστορία της Θεσσαλονίκης πριν από το 1900 ξεχωρίζει η παρουσία του συνθέτη-αρχιμουσικού Δ. Λάλα. Ο Λάλας εγκαταστάθηκε εδώ το 1881, δημιουργώντας μία γέφυρα με τη λόγια μουσική παράδοση της Ευρώπης. Κοντά του μαθήτευσαν ο πιανίστας-συνθέτης Αιμ. Ριάδης και ο Σ. Γραικός (ιδρυτής του πρώτου Ωδείου το 1911). Λίγο πριν από την απελευθέρωση της πόλης ξεκινούν – και μετά το 1912 πυκνώνουν – οι πρώτες οργανωμένες πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη μουσικής ζωής και μουσικής παιδείας. Ιδρύονται καλλιτεχνικά σωματεία, εταιρείες, όμιλοι και σύλλογοι.Σημαντική είναι η προσφορά των φιλαρμονικών, μαντολινάτων και χορωδιών, ενώ αξιοσημείωτες είναι οι προσπάθειες ίδρυσης συμφωνικής ορχήστρας. Αρκετές από αυτές τις βραχύβιες, κατά κανόνα, προσπάθειες βρήκαν αρωγό την εκάστοτε Δημοτική Αρχή. Καταλύτης για την παροχή συστηματικής μουσικής παιδείας ήταν το 1914 η ίδρυση του Ωδείου Θεσσαλονίκης (μετέπειτα Κρατικού), όπου δίδαξαν διακεκριμένες προσωπικότητες. Το 1951 ιδρύθηκε η καλλιτεχνική εταιρεία «Τέχνη» και το 1959 η Συμφωνική Ορχήστρα Βορείου Ελλάδος (μετέπειτα Κρατική), φορείς που συνέβαλαν τα μέγιστα στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης – αμφότεροι, μάλιστα, με ενεργό συμμετοχή καθηγητών και αποφοίτων του Ωδείου.
ΘΕΑΤΡΟ
26-27/9 - Πλατφόρμα του Εμπορευματικού Σταθμού του ΟΣΕ (οδός Παλαιού Σταθμού, δυτική έξοδος της πόλης)| 21:00 - «Η Χρυσή Πόλη» της Δανάης Τανίδου.
Ένα έργο για την ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Συμπαραγωγή της θεατρικής ομάδας «Παπαλάνγκι» και της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης»
Στη Θεσσαλονίκη, του 15ου αιώνα, μια νέα γυναίκα, η Ραχήλ, υποχρεώνεται να παντρευτεί τον αδελφό του χαμένου άντρα της, όπως ορίζει ο νόμος. Τον 17ο αιώνα, η Μύριαμ συναντάει και ακολουθεί έναν ψευδομεσσία. Το 1917, η Σάρα ζει τη μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα, η Χάνα, οδηγείται με πολλές άλλες γυναίκες στο σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Όλες ζουν στη Θεσσαλονίκη και αναζητούν τη Χρυσή Πόλη «που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά»... Έχοντας σε πρώτο πλάνο προσωπικές ιστορίες γυναικών, μια ομάδα αφηγητών διατρέχει τους αιώνες και ζωντανεύει, με τα πιο απλά θεατρικά μέσα, στιγμές από τη διαδρομή της ισραηλιτικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης, από την άφιξη με καράβι το 1492 ως τη μοιραία αναχώρηση με τραίνο το 1943. Η παράσταση της «Χρυσής Πόλης» είναι αποτέλεσμα ισότιμης συνεργασίας της θεατρικής ομάδας «Παπαλάνγκι» με την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης». Το έργο γράφτηκε από τη ΔανάηΤανίδου και στην τελική διαμόρφωση του κειμένου συνεργάστηκε ο Τάσος Αγγελόπουλος. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στις 15 Μαρτίου 2012, στο θέατρο «Αμαλία» και η παραγωγή της πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση της European Association for Jewish Culture. Η ομάδα «Παπαλάνγκι» συγκροτήθηκε το 2010 από αποφοίτους του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ και της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, με συντονιστή τον Τάσο Αγγελόπουλο. Η πρώτη της εμφάνιση έγινε στο θέατρο «Φούρνος», στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 2011, με το έργο της Μιλένας Μπογκάβατς «Αγαπητέ μπαμπά».
Είσοδος Ελεύθερη
5-7/10 - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών | 21:00 - «Ρόουζ» του Martin Sherman - Θεατρική Σκηνή Ζωής Λάσκαρη
Στο πλαίσιο του κύκλου «100 χρόνια εβραϊκής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη»
Πέρασαν δεκαέξι χρόνια από την τελευταία φορά που η Ζωή Λάσκαρη εμφανίστηκε σε σκηνή της Θεσσαλονίκης. Ήταν το 1996, όταν πρωταγωνιστούσε στο ΚΘΒΕ, στο έργο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Τώρα η μεγάλη πρωταγωνίστρια επανακάμπτει στη γενέθλια πόλη, για να παρουσιάσει στα φετινά Δημήτρια ένα μεγαλειώδη ρόλο – πρόκληση: τη «Ρόουζ» του Martin Sherman. Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ θεατρικός συγγραφέας βάσισε το συγκλονιστικό μονόλογο στην αληθινή ζωή της γιαγιάς του. Η Ρόουζ, είναι μία ουκρανικής καταγωγής ηλικιωμένη Εβραία που επέζησε του Ολοκαυτώματος ζώντας επί δύο χρόνια κρυμμένη στους υπονόμους της Βαρσοβίας, για να καταφύγει τελικά στο Μαϊάμι. Το σπάνιο θεατρικό μονόπρακτο, που από τους κριτικούς χαρακτηρίστηκε «επική μινιατούρα» και «διαδρομή δύναμης», ανέβηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο και στη συνέχεια στο Μπρόντγουεϊ σε ένα ρεσιτάλ ηθοποιίας της βραβευμένης με Όσκαρ Ολυμπίας Δουκάκη. «Από την πρώτη στιγμή κιόλας που πήρα στα χέρια μου το έργο του Martin Sherman χάθηκαν στο σκοτάδι όλες οι υπόλοιπες υποψήφιες που μου έκλειναν θελκτικά το μάτι» σημειώνει η Ζωή Λάσκαρη. Την ελληνίδα ηθοποιό σκηνοθετεί ο διεθνούς φήμης θεατράνθρωπος Άντολφ Σαπίρο, που έχει στο ενεργητικό του σπουδαίες παραστάσεις κλασικών συγγραφέων και έχει διδάξει θέατρο στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Η παράσταση, που έκανε την πρεμιέρα της πέρυσι στο θέατρο «Αθηναϊς», προκάλεσε αίσθηση τόσο για τη δύναμη και την ειλικρίνεια της ερμηνείας της Λάσκαρη όσοκαι για τη σκηνοθεσία του Σαπίρο.
Στο πλαίσιο του κύκλου «100 χρόνια εβραϊκής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη»
Η παράσταση του Κέντρου Θεατρικής Έρευνας Θεσσαλονίκης, βασίζεται στα έργα του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ραχήλ» (1909) και «Μεγάλη Περιπέτεια» (1937). Η «Ραχήλ», από τα σχεδόν άγνωστα αλλά και πιο ολοκληρωμένα θεατρικά του Ξενόπουλου, θεωρείται σπάνιο έργο της ελληνικής δραματουργίας που προσεγγίζει τις σχέσεις ελλήνων εβραίων και χριστιανών χωρίς στερεότυπα. Η δράση τοποθετείται στη Ζάκυνθο, το 1891, και αφορά στην ιστορία αγάπης, ανάμεσα σε μία εβραία και έναν χριστιανό. Αν και αμφότεροι είναι γόνοι ευκατάστατων, μορφωμένων και απροκατάληπτων αστών, ο έρωτάς τους πυροδοτεί τις αρνητικές αντιδράσεις του περιγύρου τους. Παράλληλα, ο Ξενόπουλος εντάσσει την ιστορία του στη χρονική στιγμή που εξελίσσεται πογκρόμ εναντίον των ελλήνων εβραίων, με αφορμή τη δολοφονία ενός κοριτσιού στην Κέρκυρα. Τρεις περίπου δεκαετίες μετά, ο Ξενόπουλος δημοσιεύει σε συνέχειες στα «Αθηναϊκά Νέα» το μυθιστόρημα «Μεγάλη περιπέτεια» όπου επαναλαμβάνει το μοτίβο του χριστιανού που είναι ερωτευμένος με εβραία, με την ιστορία του να διαδραματίζεται – και αυτή - κατά τη διάρκεια των Εβραϊκών του 1891.
Θεσσαλονίκη 1912-2012 Η πόλη των φαντασμάτων. Είναι γνωστό το πλούσιο πληθυσμιακό παρελθόν της, ο πολυπολιτισμικός και κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της, οι ιστορικά βεβαιωμένοι δεσμοί της με το εβραϊκό στοιχείο, που για αιώνες επηρέασε τη ζωή της πόλης. Η παράσταση της«Ραχήλ;!» του Πέτρου Ζηβανού θέλει να γίνει μία στιγμή στον αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη, φέρνοντας σε επαφή το κοινό με αυτό το σημαντικό κομμάτι της νεότερης ιστορίας της Θεσσαλονίκης. Σκηνοθεσία – κείμενο παράστασης: Πέτρος Ζηβανός Σκηνικά: Λίλα Καρακώστα Κοστούμια: Νατάσα Ζηβανού Μουσική: Κώστας Βόμβολος Σχεδιασμός φωτισμού: Κώστας Βουρλιώτης, Πέτρος Ζηβανός Κινησιολογία: Ιωάννα Μήτσικα Βοηθός σκηνοθέτη: Θένια Χριστάκου Video: Γιάννης Πειραλής, Βιργινία Ρηγάκη Οργάνωση παραγωγής: Art Minds, Γιάννης Γκουντάρας, Δάφνη Μουστακλίδου Παίζουν: Μάρα Τσικάρα, Γιάννης Τσίκουλας, Τζίμης Κούρτης, Κώστας Βουρλιώτης, Γιάννης Γκουντάρας, Κατερίνα Γιαννούλη, Νίκος Νικολαϊδης, Χρήστος Τσαβλίδης, Έλενα Μιχαηλίδη
Είσοδος:15,10 ευρώ.
11-21/10 - Λιμάνι Θεσσαλονίκης | 21:00 - «Project Οδύσσειες: Θεσσαλονίκη» ΙΙ (μνήμη/νήματα) - από τη θεατρική ομάδα «A4M»
Θεσσαλονίκη 2012 - 47α Δημήτρια
Το «PROJECT ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» ΙΙ (μνήμη/νήματα) είναι μια site-specific promenade performance με παράλληλη εσωτερική και εξωτερική δράση. Πρόκειται για μία «περιπατητική» παράσταση με θεατροκεντρικό πυρήνα που συνδυάζει διαφορετικές μορφές τέχνης, - visual and sonic arts, installations, ζωντανή μουσική και διαφορετικές τεχνικές θεάτρου. Η παράσταση παρασύρει το θεατή σε μια περιπετειώδη διαδρομή, με αφετηρία το λιμάνι, έναν τόπο συνάντησης πολιτισμών, καταφύγιο μεταναστών, σύμβολο της άφιξης αλλά και του τέλους, σταυροδρόμι του ονείρου, της ελπίδας, της διαφυγής και του αγνώστου. Το project εμπνέεται από τα θέματα και τα μοτίβα της Οδύσσειατου Ομήρου τα οποία χρησιμοποιεί ως σύμβολα, σχήματα και αλληγορίες. Με κεντρικό άξονα την ιστορία - Οδύσσεια της ίδιας της Θεσσαλονίκης ξετυλίγονται ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, μεταναστών, ήχων και εικόνων, εσωτερικά ταξίδια και προσωπικές Ιθάκες. Σε αυτήν τη βιωματική εμπειρία, συμμετέχουν επαγγελματίες ηθοποιοί, μουσικοί και χορευτές, και απλοί καθημερινοί «πρωταγωνιστές» της πόλης. H πειραματική ομάδα έρευνας παραστατικών τεχνών «Α4Μ» ιδρύθηκε το 2008 από τη σκηνοθέτιδα και ερευνήτρια του θεάτρου Αθηνά Δράγκου και το μουσικό και ηθοποιό Δημήτρη Παπαδόπουλο. Προτεραιότητα της είναι να ερευνήσει νέες θεατρικές φόρμες μέσα από μια ολιστική προσέγγιση, στην οποία το θέατρο –λόγος, χορός κίνηση, μουσική - αναπνοή-ήχος δεν διαχωρίζονται. Έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα (50o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Κ.Θ.Β.Ε., Πειραματική Σκηνή της Μονής Λαζαριστών του ΚΘΒΕ, Δημήτρια) και στο εξωτερικό. Το 2011η ομάδα δημιούργησε το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Α4Μ στην Ολυμπίου Διαμαντή30, όπου πραγματοποίησε το 1ο Φεστιβάλ Ασιατικού Θεάτρου.
Μία συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης «Ακτίς Αελίου» και του Γυναικείου Φωνητικού Συνόλου «Πλειάδες»
Θεσσαλονίκη 2012 - 47α Δημήτρια
Με αφορμή τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» και το Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο «Πλειάδες» παρουσιάζουν τη μουσικοθεατρική παράσταση «Σταθμοί». Πρόκειται για μία προσέγγιση στην ιστορία και τη ζωή της Θεσσαλονίκης από την άλωση του 1430 μέχρι το 1922, μέσα από κείμενα που βασίζονται σε ιστορικές πηγές. Παράλληλα, η μουσική παράδοση της πόλης αναδεικνύεται από τα τραγούδια των λαών που έζησαν σε αυτήν. Οι προσωπικές ιστορίες που ξετυλίγουν το νήμα της αφήγησης, η μυθοπλασία που συναντά το ντοκουμέντο και η πολυφωνία της μουσικής παράδοσης - ως αποτέλεσμα πολιτισμικής και βαθύτατα ανθρώπινης επικοινωνίας μετατρέπονται σε όχημα προσέγγισης της Θεσσαλονίκης: μίας πόλης μοναδικής όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο αποδέχτηκε και ένωσε ανθρώπους διαφορετικών καταβολών, παραδόσεων, θρησκειών και πολιτισμών. Το Θέατρο Τέχνης «Ακτίς Αελίου» είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία και ιδρύθηκε το 2000. Καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου από το 2006 είναι ο σκηνοθέτης Νίκος Σακαλίδης. Το θέατρο έχει στο ενεργητικό του 32 παραστάσεις, αφιερώματα στο έργο Ελλήνων λογοτεχνών, αναλόγια, σεμινάρια, εκθέσεις εικαστικών και θεατρικά εργαστήρια. Επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και συνεργάζεται, σε σταθερή βάση, με σημαντικούς ανθρώπους από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών. Το Γυναικείο Φωνητικό Σύνολο «Πλειάδες» δημιουργήθηκε το Μάιο του 2006 στη Θεσσαλονίκη. Έχοντας μεγάλη εμπειρία στη μελέτη και ερμηνεία της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, πειραματίζεται και συνεργάζεται με σημαντικούς καλλιτέχνες, διερευνώντας τη δημιουργική σύζευξη της προφορικής πολυφωνικής φωνητικής παράδοσης με νεωτερικούς τρόπους μουσικής έκφρασης.
12-14/10 - Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο – Γενί Τζαμί | 21:00 / Dance me to the end of Greece-2 # … ξένοι περιηγητές στη Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη 2012 - 47α Δημήτρια
Οι αφηγήσεις και τα κείμενα ξένων περιηγητών που επισκέφτηκαν τους περασμένους αιώνες τη Θεσσαλονίκη, είναι το πολύτιμο υλικό πάνω στο οποίο βασίζεται η παράσταση «Dance me to the end of Greece-2#... ξένοι περιηγητές στη Θεσσαλονίκη». Οι συντελεστές του έργου δημιουργούν μία σκηνική σύνθεση που αναζητά τα ίχνη που έχει αφήσει στο σώμα της σύγχρονης πόλης η ιστορία της, όπως αυτή αποτυπώθηκε υποκειμενικά, από τους περιηγητές. Ανάμεσα σε αυτούς ο Χέρμαν Μέλβιλ που επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη το 1856. Ο συγγραφέας του «Μόμπυ Ντικ» αναφέρθηκε στο λιμάνι της πόλης, αυτήν την «πελώρια συσσώρευση των κουρελιών όλων των εθνών, και όλων των χρωμάτων, όπου όλοι τσακώνονται, χειρονομούν και λογομαχούν σε όλες τις γλώσσες». Η «πολύχρωμη» Θεσσαλονίκη ήταν η κεντρική σκηνή μεγάλων γεγονότων που διαμόρφωσαν την ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αιώνα. Έγινε βασικός προορισμός ιεραποστόλων, εμπορικών αντιπροσώπων, κατασκόπων, προξένων. Γεγονότα όπως η δολοφονία των προξένων της Γαλλίας και της Γερμανίας το 1876 από εξοργισμένους μουσουλμάνους και ο δημόσιος απαγχονισμός των ενόχων, αποτυπώθηκαν όχι μόνο στη μνήμη, αλλά και στις αφηγήσεις ανθρώπων, όπως της Φάνι Μπλάιντ, συζύγου του Άγγλου προξένου. Το ιστορικό υλικό μεταποιήθηκε σε μία site specific μικτή εγκατάσταση - μουσική, εικαστική, θεατρική - που μάς ξεναγεί στις προθήκες ενός φανταστικού Μουσείου που στήνεται μέσα στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο - Γενί Τζαμί. Μας ξεναγεί στους δρόμους της πόλης, στα ονόματα, στην κρυφή πολιτική που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε στην καρδιά της.
19, 20/10 - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών |21:00 - «Testament» από το θίασο «She She Pop»
Σε συνεργασία με το Goethe-Institut Thessaloniki
Οι She She Pop επιθυμούν να καταργήσουν τις ιεραρχίες και επιχειρήσουν με το κοινό μία συλλογική καλλιτεχνική δράση. Οι θεατές διαπραγματεύονται το σενάριο, κυκλοφορούν στα παρασκήνια, παραμερίζουν τις κουρτίνες, μοιράζονται τις ιδιαίτερες στιγμές και τις ανησυχίες των ηθοποιών, μιλούν, συζητούν, διαφωνούν και παίζουν, πάντα, κάποιο ρόλο. Η ομάδα, που έχει έδρα στο Βερολίνο και το Αμβούργο, ιδρύθηκε το 1998 από αποφοίτους σχολών εφαρμοσμένων θεατρικών σπουδών, με μόνιμα μέλη τους Sebastian Bark, Johanna Freiburg, Fanni Halmburger, Lisa Lucassen, Mieke Matzke, Ίλια Παπαθεοδώρου και Berit Stumpf. Η πρεμιέρα του έργου «Testament» έγινε το 2010 στο Βερολίνο και χαρακτηρίστηκε από την κριτική «θαρραλέο, ειλικρινές και ευφυές… μία μεγάλη επιτυχία». Η παράσταση ξεκινά με την πρώτη σκηνή από τον «Βασιλιά Ληρ»: ο βασιλιάς αποπειράται να αφήσει το βασίλειό του στις τρεις κόρες του και να αποσυρθεί, ένα σχέδιο που αποτυγχάνει παταγωδώς. Από εκεί και πέρα, οι She She Pop θυμίζουν πως το περίπλοκο και σκοτεινό θέμα δεν είναι άγνωστο στις σύγχρονες γενιές. Πόσα αντίστοιχα ζητήματα δεν εγείρει, σήμερα, μία διαθήκη; Κοσμήματα και οικογενειακά δέντρα, νόμιμη διαδοχή, κληρονομικές ασθένειες, όρκοι αγάπης, σχέδια για φροντίδα των ηλικιωμένων, αποδείξεις εξόδων, και μία αίσθηση ενοχής –όλα αντικείμενα δημόσιας διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε κόρες και πατεράδες. Στο έργο «Testament» οι She She Pop καλούν τους γονείς τους στη σκηνή μετατρέποντας το θέατρο σε χώρο ακροάσεων για μία ουτοπική διαδικασία: την ισορροπία μεταξύ των γενεών.
Παίζουν: Sebastian and Joachim Bark, Johanna Freiburg, Fanni and Peter Halmburger, Lisa Lucassen, Mieke und Manfred Matzke, Ίλια και Τεό Παπαθεοδώρου, Berit Stumpf Σκηνοθεσία: She She Pop και Sandra Fox Κοστούμια: Lea Sovso Μουσική: Christopher Uhe Τεκμηρίωση: Bianca Schemel Φωτισμός: Sven Nichterlein Ήχος: Florian Fischer Σύμβουλος δραματουργίας: Kaja Jakstat Hospitation: Laura Lo Zito Γραφικά: Tobias Trost Διεύθυνση: Elke Weber
Σε συνεργασία με την Α΄ Δημοτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης
Η Ρούλα Πατεράκη αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Μοιρασμένη ανάμεσα στις μεγάλες της αγάπες, τη σκηνοθεσία και την υποκριτική, προσέφερε υψηλές υπηρεσίες στην ανανέωση του θεατρικής τέχνης στην Ελλάδα - όχι μόνο με τις τολμηρές επιλογές της στα έργα που ανέβασε, αλλά και με το ιδιότυπο κράμα ευαισθησίας, δύναμης και οξυδέρκειας με το οποίο προσέγγισε τους ρόλους επί σκηνής. Η καλλιτέχνιδα τιμάται στα φετινά 47α Δημήτρια με πρωτοβουλία της Α΄ Δημοτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης που αποτίει έναν ελάχιστο φόρο τιμής στο πνευματικό παιδί της πόλης. Η Ρούλα Πατεράκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε αγγλική φιλολογία και θέατρο στη δραματική σχολή του Κυριακή Χαρατσάρη. Το 1978 ίδρυσε την «Επιθεώρηση Δραματικής Τέχνης» ανεβάζοντας και πρωταγωνιστώντας σε έργα των Στόπαρντ, Μπέκετ, Μπρεχτ, Ίψεν κ.ά. Δίδαξε στην «Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης της Επιθεώρησης» και το 1990 ίδρυσε το «Δραματικό Θέατρο Ρούλα Πατεράκη», όπου παρουσίασε έργα μεγάλων κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων: Ζενέ, Στρίντμπεργκ, Κέην, Προυστ, Μπέρνχαρντ, Μ. Φάις, Δ. Δημητριάδη, Γ. Πάνου, Γ. Βέλτσου κ.ά.. Στο ελεύθερο θέατρο ερμήνευσε πλειάδα πρωταγωνιστικών ρόλων- Ρεβέκκα Βεστ, Μαργαρίτα Γκοτιέ, Μόλλυ Μπλουμ – και σκηνοθέτησε έργα των Ίψεν, Σω, Κολτές, Ντοστογιέφσκι, Φασμπίντερ, Γουλφ, Τζόυς κ.ά. Πιο πρόσφατα, το 2008 σκηνοθέτησε την παράσταση «Στο Βυθό του Μαξίμ Γκόρκι» στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, διασκεύασε και ανέβασε την παράσταση «Οιδίπους» με το Εθνικό Θέατρο στην Αρχαία Επίδαυρο. Το 2009 σκηνοθέτησε και ερμήνευσε τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος» στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. Την ίδια χρονιά κέρδισε το βραβείο «Κάρολος Κουν» σκηνοθετώντας το «Puerto Grande» του Μάνου Λαμπράκη. Στο πλαίσιο της τιμητικής εκδήλωσης, η κ. Πατεράκη θα διαβάσει ποιήματα της Κικής Δημουλά, τα οποία συγκρότησαν την performance «Μία Μετέωρη Κυρία» που σκηνοθέτησε η Σύλβια Λιούλιου και σκηνογράφησε ο Άγγελος Μέντης. Η performance παρουσιάστηκε στο 2ο Low Budget Festival στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το 2011.
Συμπαραγωγή των Δημητρίων και της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης»
Το έργο αυτό δεν είναι αφήγηση, ντοκουμέντο ή μανιφέστο. Είναι ένα χορικό, με αποκαλυπτικές φωνές που μιλούν για τη βία εντός ή εκτός γάμου, αλλά επίσης για την ντροπή, το φόβο και την αγάπη. Πρόκειται για μια παράσταση για την κακοποίηση των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, βασισμένη στο βιβλίο της Eleonore Mercier «Je suis completement battue» («Με χτύπησε παντού», εκδ. P.O.L., Παρίσι, 2010). Η συγγραφέας εργάστηκε για δεκαεπτά χρόνια σε οργάνωση αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, και στο βιβλίο της συγκέντρωσε την πρώτη φράση από 1.630 τηλεφωνικές κλήσεις για βοήθεια, που έγιναν από κακοποιημένες γυναίκες κάθε ηλικίας. Μία από τις φράσεις αυτές έδωσε τον τίτλο στο βιβλίο. Προοίμιο της παράστασης είναι ένα δεκάλεπτο δρώμενο που παρουσίασε η νέα σκηνοθέτιδα Ελένη Ευθυμίου μαζί με την ηθοποιό Βασιλική Τρουφάκου τον Ιούνιο του 2012 στο Βασιλικό Θέατρο της Στοκχόλμης, ως συμμετοχή των «Δημητρίων» στο Φεστιβάλ «Μπέργκμαν». Συγκεκριμένα έπαιξε στη σπονδυλωτή παράσταση «I was hit at 14.45» - άλλη φράση από το βιβλίο της Mercier μαζί με ομάδες προερχόμενες από δέκα μεγάλα ευρωπαϊκά θέατρα, μέλη του δικτύου Mitos 21. Συνέχεια και εξέλιξη αυτής της εμπειρίας είναι η παρούσα παράσταση, συμπαραγωγή της Πειραματικής Σκηνής της «Τέχνης» με το φεστιβάλ των «Δημητρίων». Κρατήθηκε ο τίτλος από την παράσταση-μαραθώνιο της Στοκχόλμης «Με χτύπησε στις 2.45», ενώ ως υπότιτλος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί άλλη φράση του βιβλίου, που επανέρχεται με διάφορες παραλλαγές: «Θα ήθελα να παραμείνω ανώνυμη...». Πράγματι, κάτι που συμβαίνει τόσο συχνά γύρω μας, παραμένει σχεδόν άγνωστο. Το κρύβουν με τη στάση τους οι ίδιοι οι άνθρωποι που το υφίστανται. Που συχνά επιλέγουν να μη δράσουν. Να σωπάσουν. Ή να παραμείνουν ανώνυμοι.
29, 30/10 - Θέατρο Αυλαία |21:00 / «Erofili synopsis» - Μία παράσταση βασισμένη στο έργο του Γ. Χορτάτζη - Από την Εταιρεία Θεάτρου Χώρος
Η Εταιρεία Θεάτρου Χώρος ιδρύθηκε το 2004 και δραστηριοποιείται ως περιοδεύων θίασος ρεπερτορίου, αντλώντας ιδέες και έμπνευση από τη λειτουργία των μπουλουκιών. Το ρεπερτόριο της ομάδας βασίστηκε εξ’ αρχής στο τρίπτυχο «Γκόλφω Ερωφίλη – Ορέστης», μία επιδίωξη του σκηνοθέτη Σίμου Κακάλα, που θέλησε να προσεγγίσει στοιχεία της νεοελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας. Η θριαμβευτική πρώτη εμφάνιση της ομάδας έγινε με την «Γκόλφω», μία παράσταση που έκανε κοινό και κριτικούς να κάνουν λόγο για ένα νέο φαινόμενο στο σύγχρονο θεατρικό τοπίο. Η παράσταση «Erofili synopsis», που έκανε φέτος την πρεμιέρα της στα φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αποτελεί μία τρίτη εκδοχή της «Ερωφίλης» του Γεωργίου Χορτάτζη, φωτίζοντας πλευρές που δεν είχαν αγγίξει τα δύο προηγούμενα σχεδιάσματα «Ερωφίλη – άσκηση 1» (2009) και «Ερωφίλη – άσκηση 2» (2010). Με το «Erofili synopsis» επιχειρείται μία καθαρά θεατρική προσέγγιση. Το κείμενο διασκευάζεται με μεγαλύτερη διάθεση ελευθερίας φωτίζοντας επιλεγμένες εικόνες από το εκπληκτικό έργο του Χορτάτζη. Επί σκηνής, τρεις γυναίκες, με τη μάσκα να λειτουργεί ως το κύριο ερμηνευτικό μέσο σε ένα πάντα επίκαιρο έργο. Η δραστήρια, πρωτοποριακή ομάδα έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο στις παραστάσεις «Λιωμένο βούτυρο» (2007) και «Recycle» (2010), με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ΔΗΠΕΘΕ, πανεπιστημιακά ιδρύματα, και έχει επανειλημμένα παρουσιάσει τη δουλειά της σε παραμεθόριες περιοχές, αστικά κέντρα, διεθνή φεστιβάλ εντός και εκτός συνόρων. Το 2007 βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών για το σύνολο της δραστηριότητάς της. Η ομάδα επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
21/9 - Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης | 20:00 - «Atto Bianco» Από την ομάδα Il Posto/ Vertical Dance Company
Το Δημαρχιακό Μέγαρο θα προσφέρει τους χώρους του για ένα διαφορετικό χορογραφικό πολυθέαμα. Στους τοίχους, θα αναρριχηθούν οι χορευτές της περίφημης ιταλικής ομάδας Il Posto οι οποίοι θα παρουσιάσουν στο κοινό των Δημητρίων, μία πρωτότυπη, φαντασμαγορική παράσταση υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής. Η ομάδα Il Posto ιδρύθηκε στη Βενετία το 1994 από τη χορογράφο Wanda Moretti και τον Marco Castelli έναν από τους πιο ταλαντούχους σαξοφωνίστες της Ιταλίας, με λαμπρή και γόνιμη διαδρομή στη χώρα του και το εξωτερικό. Πρόθεσή τους ήταν η δημιουργία μίας ομάδας, ειδικής στην παραγωγή και παρουσίαση θεαμάτων σε κάθετες επιφάνειες και κτίρια, υπογραμμίζοντας, με αυτόν τον τρόπο, την αλληλεπίδραση ανάμεσα στο χορό, τη μουσική και την αρχιτεκτονική. Στις παραστάσεις των Il Posto είναι ορατή η αναζήτηση των νέων δυνατοτήτων της κίνησης, η προσπάθεια να συνδυαστούν διαφορετικές γλώσσες και να διερευνηθούν καινούριες οπτικές. Θεωρώντας πως τα κτίρια και τα τοπία συνεισφέρουν στη διαμόρφωση της ταυτότητας των ανθρώπων, η ομάδα χρησιμοποιεί προσόψεις κτιρίων, που ενέχουν συμβολισμούς: παλάτια, πύργοι, καμπαναριά, γέφυρες, φάροι, ιστορικά μνημεία, θέατρα, μουσεία και βιομηχανικά κτίρια. Η αναρρίχηση γίνεται ένας τρόπος για τους χορευτές να προκαλέσουν και να αψηφήσουν τη βαρύτητα μέσω ενός «μίγματος» σύγχρονου χορού και αναρριχητικών τεχνικών, που απαιτούν μόνο τη χρήση σχοινιών. Οι II Posto έχουν προσφέρει μαγικά και εμπνευσμένα θεάματα, εναέρια ακροβατικά, ποιητικές παραστάσεις υπό τους ήχους της γοητευτικής μουσικής του Castelli. Η ομάδα έχει εμφανιστεί στα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Ιταλίας και του κόσμου και έχει «σκαρφαλώσει» σε διάσημα κτίρια όπως στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου και στο θέατρο Fenice στη Βενετία.
«ΑTTO BIANCO» Company Il Posto/Vertical Dance & Marco Castelli Small Ensemble Σύλληψη και χορογραφία: Wanda Moretti Μουσική: Marco Castelli Χορευτές – αναρριχητές: Elena Annovi, Simona Forlani
22/9 - Κήπος της Βίλλας Μορντώχ | 21:00 - «Δεξίωσις» - Από το χοροθέατρο «Οκτάνα»
Μία διαφορετική δεξίωση θα φιλοξενηθεί στον κήπο της Βίλλας Μορντώχ (πρώην Δημοτικής Πινακοθήκης). Η βραδιά περιλαμβάνει φαγητό, ποτό, δράσεις από το χοροθέατρο «Οκτάνα» και πολλούς καλεσμένους σε ρόλους - έκπληξη. Οικοδεσπότης είναι ο Κωνσταντίνος Ρήγος με αφορμή την συμμετοχή του στην καλλιτεχνική επιτροπή των Δημητρίων. Ο χορογράφος ελπίζει η δεξίωση να σάς μείνει αξέχαστη.
Ο παραπλανητικός και αινιγματικός τίτλος “Hora” αναφέρεται στον ισραηλίτικο λαϊκό χορό που χόρευαν στους αγρούς έπειτα από μία ημέρα σκληρής δουλειάς. Ωστόσο ο διάσημος χορογράφος Ohad Naharin, με αυτήν την τελευταία του δημιουργία, οδηγεί τη χορευτική του γλώσσα ακόμη μακρύτερα, σε μια περιοχή της αφαίρεσης όπου η κίνηση αποτελεί, σχεδόν, αναλυτική διαδικασία. Κάθε παράσταση του εκκεντρικού Naharin αποτελεί μία έκπληξη που δημιουργεί ερεθίσματα, και σε αυτό ακριβώς αποσκοπεί η παράσταση της Batsheva Dance Company, από τις πλέον πρωτοποριακές και συναρπαστικές ομάδες σύγχρονου χορού του κόσμου. Το σχήμα ιδρύθηκε το 1964 στο Τελ Αβίβ, από τη βαρόνη Batsheva de Rothschild και με την πλήρη υποστήριξη της φίλης της Martha Graham, σηματοδοτώντας την επίσημη έναρξη του σύγχρονου χορού στο Ισραήλ. Οι χορευτές εκπαιδεύτηκαν εντατικά στην τεχνική της Graham έχοντας το μοναδικό «προνόμιο» να παρουσιάζουν έργα της διάσημης αμερικανίδας χορογράφου. Τη δεκαετία του ‘70 η ομάδα είχε κερδίσει την καθολική αποδοχή στην Αμερική. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η Batsheva Dance Company αποτέλεσε ένα φαινόμενο από μόνη της, με τις τολμηρές εφευρετικές χορογραφίες, την έντονη σωματικότητα και την εκρηκτική ενέργεια των χορευτών. Το 1990 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση ο Ohad Naharin, χορευτής της ομάδας από το 1974 και από τους πιο διακεκριμένους χορογράφους του κόσμου. Επί των ημερών του, η ομάδα οδηγήθηκε σε ένα περιπετειώδες όραμα, με τον ίδιο να δημιουργεί την επαναστατική τεχνική και χορογραφική γλώσσα Gaga, που εμπλούτισε την εκπαίδευση των χορευτών και τις χορογραφίες της ομάδας και του νεανικού της τμήματος Batsheva Ensemble. Σήμερα η ομάδα αποτελείται από 40 χορευτές από το Ισραήλ και το εξωτερικό και παρουσιάζει περί τις 250 παραστάσεις κάθε χρόνο σε όλον τον κόσμο.
Batsheva Dance Company Χορογραφία: Ohad Naharin Σκηνικά - Φωτισμοί: Avi Yona Bueno Κοστούμια: Anna Mirkin Σχεδιασμός & Επιμέλεια φωτισμού: Maxim Waratt Μουσική (διασκευές και ερμηνεία): Isao Tomita (με εξαίρεση το Data Matrix, μία σύνθεση του Ryoji Ikeda)
30/9 - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών |21:00 - «Επιμένω» - Από τους «Χορευτές του Βορρά»
Οι Χορευτές του Βορρά δοκιμάζουν να βαδίσουν σε ένα διαφορετικό χορογραφικό και αισθητικό μονοπάτι. Το «Επιμένω…» είναι η αποκάλυψη μιας διαφορετικής διαδρομής, με απλότητα στη δομή και τη σύνθεση, λιτή και καθαρή εικόνα απαλλαγμένη από την «πολυτέλεια» των περίτεχνων μέσων – σκηνικών, κοστουμιών, φωτός. Το σώμα των χορευτών αναδεικνύεται στο μοναδικό μέσο επικοινωνίας και η παράσταση αρνούμενη τους εύκολους εντυπωσιασμούς, ρίχνει μία καθαρή, ευθεία ματιά στην ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και την πορεία της ζωής. Οι Χορευτές του Βορρά δημιουργήθηκαν το 1994 στη Θεσσαλονίκη υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Τατιάνας Παπαδοπούλου, υποτρόφου της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού του Λονδίνου. Η ομάδα σύγχρονου χορού έχει να επιδείξει πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα με τη συμμετοχή της σε μεγάλα φεστιβάλ της Ελλάδας και του εξωτερικού: Sani Festival, Festival Unesco, Biennale Νέων Καλλιτεχνών 2003, Balkan Arts Market, Δημήτρια. Το 2010 επιλέχθηκε από καλλιτεχνικούς διευθυντές διεθνών φεστιβάλ του εξωτερικού και εμφανίστηκε στην 4η Πλατφόρμα Σύγχρονου Χορού στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών καθώς και στο Διεθνές Συνέδριο Χορού, όπου παρουσιάστηκε απόσπασμα από τη δουλειά της. Τη χορογραφία της παράστασης «Επιμένω» υπογράφει ο Παναγιώτης Αργυρόπουλος, μόνιμος συνεργάτης της ομάδας ως χορευτής και χορογράφος, που στο παρελθόν χορογράφησε για τους Χορευτές του Βορρά τις παραγωγές «Keep your distance» και «Session 1».
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Μαθήτευσε στη ζωγραφική πλάι στον Γιάννη Τσαρούχη και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έγινε αρχικά γνωστός από τα κόμικς και τη ζωγραφική του. Μυήθηκε στο σύγχρονο χορό και σχεδίασε σκηνικά, κοστούμια, φωτισμούς και μακιγιάζ. Ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Εδάφους (1986 - 2002), συνέλαβε και χορογράφησε δεκαεπτά παραγωγές της, παίρνοντας μέρος ως ερμηνευτής σε δώδεκα από αυτές. Έχει σκηνοθετήσει όπερες και μουσικά θεάματα. Το 2004 σχεδίασε και σκηνοθέτησε την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Το 2006 παρουσίασε το «2» εγκαινιάζοντας το θέατρο Παλλάς, το 2008 την «ΜΗΔΕΙΑ2» - αναβίωση της ΜΗΔΕΙΑΣ που δημιούργησε για την Ομάδα Εδάφους το 1993 - και το 2009 το «ΠΟΥΘΕΝΑ» εγκαινιάζοντας την Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Το 2010 βρέθηκε στη Νέα Υόρκη με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright και επιστρέφοντας σκηνοθέτησε τη ζωντανή παρουσίαση των τραγουδιών της Λένας Πλάτωνος σε ποίηση του Καβάφη με τίτλο «Κ.Κ». Τo 2011 δημιούργησε τη θεατρική εγκατάσταση «ΜΕΣΑ». Η «Πρώτη Ύλη» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2012 στον Χώρο Α της Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
«Το στρώμα» της Μαρίας Γοργία «Κοίτα με» της Πέρσας Σταματοπούλου «Η Χρυσή Εποχή» του Δημήτρη Τσιαπκίνη
«Το στρώμα»
Η ιστορία της νεότερης Ελλάδας, από το 1827 μέχρι σήμερα, αποτελεί αφετηρία και έμπνευση για τη χορογράφο Μαρία Γοργία που παρουσιάζει ένα έργο για έναν άνθρωπο και το στρώμα του - κατ’ επέκταση με τη χώρα όπου ζει, παράγει αλλά και καταστρέφει. Με εργαλεία την κίνηση, το αντικείμενο, τον ήχο, τον λόγο και το βίντεο, το έργο φωτίζει τον οικείο τόπο με διάθεση αναστοχασμού και έντονου προβληματισμού. Η ομάδα χορού «αμάλγαμα» ιδρύθηκε από τη Μαρία Γοργία το 1996 στο Λονδίνο. Έκτοτε έχει παρουσιάσει δεκαπέντε χορογραφίες και έντεκα παραγωγές στην Ελλάδα, τη Νέα Υόρκη και την Κροατία.
Η Πέρσα Σταματοπούλου καταπιάνεται με τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τις σχέσεις, μέσα από την περιπέτεια του βλέμματος. Δύο χορευτές καλούνται να συνομιλήσουν εισβάλλοντας ο ένας μέσα στον άλλον αλλά και στην εικόνα τους, εκθέτοντας πτυχές ενός αθέατου αλλά υπαρκτού κόσμου επιθυμιών και φόβων. Η βραβευμένη χορογράφος Πέρσα Σταματοπούλου, με σπουδές κλασικού και σύγχρονου χορού στη Γαλλία, ίδρυσε την ομάδα της το 1991, στην οποία χορογραφεί και χορεύει, δίνοντας παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
«Η Χρυσή Εποχή» Ο Δημήτρης Τσιαπκίνης με χορευτική, χορογραφική και διδακτική εμπειρία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ιδρυτής των ομάδων «Ρήξη Οκλαδόν» και xsoma, παρουσιάζει τη «Χρυσή Εποχή»: ένα «χορογραφικό πείραμα» με σημεία αναφοράς την ευαίσθητη αμοιβαιότητα, τις μαχητικές τέχνες (ο ίδιος εξασκείται στο Τάι Τσι και στο Κουνγκ Φου), το σωματικό θέατρο και το σύγχρονο χορό. Το ερώτημα του χορογράφου; Αν μετά την κρίση των αξιών που ζούμε σήμερα υπήρχε μια χρυσή εποχή, πως θα τη γιόρταζε προκαταβολικά το σώμα τούτο;
Χορογραφία/ χορός: Δημήτρης Τσιαπκίνης
Είσοδος:10,5 ευρώ.
13/10 - Δρόμοι της πόλης - Χορεύοντας για τα 100
Σε συνεργασία με την Α’ Δημοτική Κοινότητα
Η πρωτοφανής, μεγαλειώδης χορευτική εκδήλωση θα γεμίσει τους δρόμους της πόλης με το ηχόχρωμα και τους χορούς της δημοτικής μας παράδοσης κινητοποιώντας περίπου 1.200 χορευτές. Με αυτόν τον τρόπο, μουσικοχορευτικά συγκροτήματα συμμετέχουν στα 47α Δημήτρια και στον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Στην εκδήλωση συμμετέχουν έντεκα ομοσπονδίες και τα λύκεια ελληνίδων, τα οποία θα ξεκινήσουν τη διαδρομή τους από διαφορετικά σημεία για να καταλήξουν στις 21.00 στον Λευκό Πύργο και από εκεί στο Δημαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης.
Οι διαδρομές είναι οι εξής:
1. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων συγκεντρώνεται στις 19.40 στην πλατεία Παύλου Μελά (40 Εκκλησιές) με κατεύθυνση τη Λ. Νίκης μέσω των οδών Γ. Βιζυηνού και Εθνικής Αμύνης. 2. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Αν. Ρωμυλίας δίνει ραντεβού στις 20.30 στην πλατεία Σιντριβανιού για να κατηφορίσει την Εθνικής Αμύνης. 3. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων ξεκινά στις 20.15 από την πλατεία Αγίου Γεωργίου για να κατηφορίσει από τον πεζόδρομο της Δ. Γούναρη. 4. Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος ξεκινά στις 20.20 από τον πεζόδρομο της Ροτόντας με προορισμό τη Λ. Νίκης μέσω του πεζοδρόμου της Δ. Γούναρη. 5. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Σαρακατσαναίων ξεκινά στις 20.35 από την πλατεία Ναβαρίνου, και θα κινηθεί μέσω της Δ. Γούναρη. 6. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων ξεκινά στις 20.10 από την πλατεία Αγίας Σοφίας και θα κινηθεί μέσω του πεζοδρόμου της Αγίας Σοφίας. 7. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Μικρασιατικών Σωματείων ξεκινά στις 19.35 από την Κ. Κρυστάλλη 10 και θα κινηθεί στην οδό Φιλίππου, την πλατεία Δικαστηρίων, τον πεζόδρομο της Αριστοτέλους μέχρι τη Λ. Νίκης. 8. Η Ομοσπονδία Δυτικομακεδονικών Σωματείων Θεσσαλονίκης ξεκινά στις 19.45 από την πλατεία Δικαστηρίων και θα κινηθεί στον πεζόδρομο της Αριστοτέλους. 9. Η Ένωση Κρητικών Συλλόγων Μακεδονίας συγκεντρώνεται στις 20.00 στη διασταύρωση Αριστοτέλους & Ερμού με κατεύθυνση τη Λ. Νίκης μέσω της Αριστοτέλους. 10. Τα Λύκεια Ελληνίδων συγκεντρώνονται στις 20.15 στην πλατεία Αριστοτέλους 11. Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων & Σωματείων Νομού Σερρών με έδρα τη Θεσσαλονίκη ξεκινά στις 19.30 από τον Άγιο Δημήτριο για να ακολουθήσει τη διαδρομή Αγίου Δημητρίου, Ιασωνίδου, Π. Π. Γερμανού, Κούσκουρα και Βογατσικού. 12. Η Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Ν. Θεσσαλονίκης ξεκινά στις 19.30 από τον Άγιο Δημήτριο για να ακολουθήσει τη διαδρομή Αγίου Δημητρίου, Ιασωνίδου, Π. Π. Γερμανού, Κούσκουρα και Βογατσικού.
14/10 - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών | 21:00 - «Journey Home» - από την ομάδα χορού Les SlovaKs Dance Collective
Οι Les SlovaKs είναι μία κολεκτίβα σύγχρονου χορού, η οποία έχει την έδρα της στο Βέλγιο και αποτελείται από πέντε χορευτές από τη Σλοβακία, τους Milan Herich, Peter Jasko, Anton Lachky, Milan Tomasik and Martin Kilvady. Οι Milan, Peter, Anton and Milan άρχισαν να χορεύουν από την ηλικία των πέντε ετών και συμπτωματικά – χωρίς να γνωρίζονται – είχαν μοιραστεί τη σκηνή του φολκ φεστιβάλ Vychodna. Τότε, κανείς τους δεν μπορούσε να φανταστεί πως μετά από 20 χρόνια θα μοιράζονταν τις ίδιες εμπειρίες, κοινή ζωή, μόρφωση, κατοικία, διασκέδαση αλλά και το φόβο που γεννά σκηνή. Οι Les SlovaKs ιδρύθηκαν επίσημα το 2006 αρχίζοντας από το σημείο στο οποίο ήθελαν να καταλήξουν: το ζωντανό και αδέσμευτο χορό. Με την πρώτη τους παραγωγή «Opening Night» (2007) έθεσαν τις απαρχές του χορογραφικού τους ιδιώματος, που ονόμασαν «New Traditional dance» και με το οποίο η λαϊκή χορευτική, μουσική και τραγουδιστική παράδοση της Σλοβακίας «συνομιλούσε» με τη δυτικοευρωπαϊκή αντίληψη για το σύγχρονο χορό. Στο δεύτερο έργο τους «Journey Home» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο 2009 στις Βρυξέλλες, οι Les SlovaΚs έδειξαν και πάλι ότι αντλούν την έμπνευσή τους από τους λαϊκούς χορούς της χώρας τους, την πολυφωνική τραγουδιστική της παράδοση, την περίφημη σλοβάκικη ευαισθησία. Θεωρώντας κάθε μέλος αναπόσπαστο και αναντικατάστατο μέλος του συνόλου, οι Les SlovaKs δημιουργούν έναν «πολυφωνικό» χορό που φέρνει κάθε χορευτή στο επίκεντρο και τον αναδεικνύει ως σολίστα αλλά και ενορχηστρωμένο κομμάτι ενός δυναμικού, συνεκτικού συνόλου. Μακριά από κάθε είδους κατηγοριοποίηση οι Les SlovaKs οδηγούν το σύγχρονο χορό σε καινούρια, περιπετειώδη ταξίδια.
«Journey Home»
Χορογραφία και χορός:
SlovaKs Dance Collective (Milan Herich, Peter Jasko, Anton Lachky, Milan Tomasik, Martin Kilvady).
Σύνθεση και εκτέλεση μουσικής:
Simon Thierree Σκηνικά: Les SlovaKs, Joris de Bolle Φωτισμός: Joris de Bolle Κοστούμια: Mat Voorter,
24/10 - Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών | 21:00 - «Soapera» των Mathilde Monnier και Dominique Figarella
Με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Γαλλίας στην Ελλάδα και του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδας
Το έργο «Soapera» είναι μία παραγωγή του Centre Choregraphique National de Montpellier Languedoc-Rousillon, την οποία υπογράφουν η διευθύντρια του Κέντρου, χορογράφος Mathilde Monnier και ο ζωγράφος και καθηγητής Καλών Τεχνών στο Παρίσι Dominique Figarella. Από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία της παράστασης είναι ο πυκνός αφρός που καλύπτει τη σκηνή. Μέσα από αυτόν αναδύονται οι χορευτές, ενώ ένα γλυπτό αποκαλύπτεται. Στην αρχή ορθώνεται σαν τοίχος, στη συνέχεια γίνεται τραπέζι και, κατόπιν, ολισθηρό δάπεδο. Ο αφρός σταδιακά αραιώνει, χάνει την πυκνότητα του, διασπάται σε αιωρούμενα σωματίδια μέχρι να εξαφανιστεί. Η Mathilde Monnier κατέχει περίοπτη θέση στη γαλλική και διεθνή σύγχρονη χορευτική σκηνή. Βαθύτατα πρωτότυπη, θέτοντας ερωτήματα για τις σχέσεις των ανθρώπων και την ύπαρξή τους, η γαλλίδα χορογράφος αναζητά τις ρίζες της κίνησης, τόσο της σύγχρονης χορευτικής όσο και της καθημερινής. Η ίδια στέκεται με δυσπιστία απέναντι στον αυτοσχεδιασμό, προσφέρει ωστόσο στους χορευτές της «ελευθερία κινήσεων», ώστε να τους καταστήσει συνοδοιπόρους στην αναζήτησή της. Με σπουδές ψυχολογίας και μύηση στο χορό από τη Viola Farber, η Monnier ανέλαβε, το 1994, τη διεύθυνση του Centre Choregraphique de Montpellier Languedoc-Roussillon. Οπαδός της καλλιτεχνικής και πνευματικής όσμωσης, συνεργάστηκε με τους συνθέτες Heiner Goebbels, Louis Sclavis, eriKm, τη συγγραφέα Christine Angot, το φιλόσοφο Jean-Luc Nancy, την τραγουδίστρια Katerine. Το 2010 συνέπραξε με τον Dominique Figarella και δημιούργησαν - ως φόρο τιμής στο διάσημο χορογράφο Merce Cunningham - το έργο «Soapera»: ένα «Μη Αναγνωρισμένο Χορευτικό Αντικείμενο» ή μία παιχνιδιάρικη ποπ όπερα.
12/10/2012 – 27/1/2013 - «Έργα τέχνης του Λούβρου στη Θεσσαλονίκη» σε συνεργασία με την Κίνηση των 5 Μουσείων
Θεσσαλονίκη 2012 - 47α Δημήτρια
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα και με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, εκτίθενται έργα από τις διάσημες συλλογές του Μουσείου του Λούβρου. Η έκθεση «Έργα τέχνης του Λούβρου στη Θεσσαλονίκη» είναι το “αντίδωρο” της αριστουργηματικής έκθεσης «Στο Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου: η Αρχαία Μακεδονία» που παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2011 στο γαλλικό μουσείο με εκθέματα από τις συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης και των αρχαιολογικών υπηρεσιών της Μακεδονίας. Το πρωτοφανές εκθεσιακό γεγονός αναπτύσσεται στα πέντε μουσεία της Θεσσαλονίκης, τα οποία συμμετέχουν στην κίνηση των 5Μ και συγκεκριμένα το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ. και το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης - «Από τον Πλάτωνα έως τον Βολταίρο και τον Κοραή: Η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και ο Διαφωτισμός»
Το Λούβρο δανείζει στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης δύο προτομές, μία του Βολταίρου και μια του Ρουσσώ, του 1778, του Jean - Antoine HOUDON, καθώς επίσης και ένα μετάλλιο με ανάγλυφη απεικόνιση του Λουδοβίκου του ΙΕ’, του Jacques - Nicolas Roettiers de la Tour. Τα εκθέματα είναι ο κύριος κορμός της έκθεσης, που στόχο έχει να αναδείξει τη σύνδεση ανάμεσα στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία, και το Γαλλικό και Νεοελληνικό Διαφωτισμό που οδήγησαν και στην αφύπνιση για τον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα. Στο πλαίσιο της πολυδιάστατης παρουσίασης του θέματος, έργα τους δανείζουν η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, η Βιβλιοθήκη-Ειδικές Συλλογές της Βουλής των Ελλήνων και η Εθνική Πινακοθήκη.
Είσοδος: 8, 6, 4, 3 ευρώ.
Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού - Η λειψανοθήκη του «Αληθούς Σταυρού»
Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού θα φιλοξενήσει ένα σημαντικό έργο της βυζαντινής αργυροχοΐας του 12ου – 13ου αιώνα. Το ίδιο το έργο στη πορεία άλλαξε ιδιοκτήτες, άλλαξε πόλεις και κατέληξε, πιθανότατα, ως λάφυρο των Σταυροφόρων, στη Jaucourt της Γαλλίας όπου δέχτηκε γοτθικές προσθήκες το 14ο αι., με αποτέλεσμα σήμερα να αποτελεί μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση συνδυασμού αισθητικών εκφράσεων βυζαντινής και δυτικής χρυσοχοΐας. Η ιδέα αλλά και η γενική επιμέλεια είναι του αρχαιολόγου Σταμάτιου Χονδρογιάννη του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού και οργανώνεται σε δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζεται η πολυσήμαντη ιστορία και χρήση του σταυρού ως σχήματος, σε διάφορους πολιτισμούς. Η λειψανοθήκη του Λούβρου αποτελεί το επίκεντρο της δεύτερης ενότητας αλλά και όλης της έκθεσης και πλαισιώνεται με εποπτικά μέσα από την πασίγνωστη κυρίως στη Δ. Ευρώπη «Ιστορία του Αληθούς Σταυρού», όπως αυτή καταγράφηκε καλλιτεχνικά, τόσο στη θρησκευτική τέχνη της Δύσης όσο και στη μεταβυζαντινή τέχνη της Ανατολής.
Είσοδος: 4, 2 ευρώ.
Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο»
Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης φιλοξενεί στη Μονή Λαζαριστών την έκθεση δύο αναγνωρισμένων σύγχρονων φωτογράφων με τίτλο «Το Μουσείο μέσα στο Μουσείο». Ο ιταλός φωτογράφος Mimmo Jodice με τη σειρά “Les Yeux du Louvre” η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μουσείο το 2011, «συλλαμβάνει» λεπτομέρειες προσώπων από τα αριστουργήματα της συλλογής του Λούβρου και τα αντιπαραθέτει με φωτογραφικά πορτραίτα εργαζομένων στο Μουσείο. Παράλληλα, παρουσιάζεται το «πορτραίτο» του ίδιου του Λούβρου, μέσα από φωτογραφίες των ενοτήτων «Le Louvre en Metamorphose» και «Le Louvre Transfigure» του γάλλου φωτογράφου Jean Christophe Ballot. Οι συγκεκριμένες σειρές φωτογραφιών παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο Λούβρο το 2003, και καταγράφουν την κυριολεκτική μεταμόρφωση του μουσείου κατά τη διάρκεια των μεγάλων ανακαινίσεων μνημείων και καινοτόμων πολιτιστικών έργων της προεδρίας του Francois Mitterrand. Στην έκθεση, η οποία βασίζεται σε μια ιδέα της προέδρου ΔΣ του ΚΜΣΤ Κατερίνας Κοσκινά, παλαιάς μαθήτριας της Σχολής του Λούβρου, παρουσιάζεται το Μουσείο του Λούβρου στο ΚΜΣΤ, μέσα από το συνδυασμό έργων δύο σύγχρονων καλλιτεχνών, παραγγελιοδόχων του γαλλικού Μουσείου.
Είσοδος: 5, 3,1 ευρώ.
Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. - «Η Ευρώπη και οι Ελληνικοί Μύθοι»
«Ευρώπη και Ελληνικοί Μύθοι: 16ος-19ος αιώνας» είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξενείται στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. και οργανώνεται σε συνεργασία με το Τμήμα Γραφιστικών Τεχνών του Λούβρου. Στον εκθεσιακό χώρο του Τελλογλείου παρουσιάζονται αρχαίοι ελληνικοί μύθοι, όπως τους αποτύπωσαν Ευρωπαίοι καλλιτέχνες από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα. Στα 81 έργα της έκθεσης διακρίνεται η συνεχής ανταλλαγή μεταξύ πολιτισμών και λαών της Ευρώπης σε ένα δημιουργικό διάλογο που εξελίσσει και μεταλλάσει περιεχόμενο και μορφή σε νέες προτάσεις έκφρασης. Αυτοί που κερδίζουν από το γόνιμο διάλογο είναι οι μεγάλοι δημιουργοί, όπως ο Ραφαήλ, o Annibale Carracci, o Rembrandt, o Rubens και ο Ingres, έργα των οποίων μπορεί να θαυμάσει από κοντά ο επισκέπτης στο Τελλόγλειο.
Είσοδος: 5 ευρώ.
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - Nan Goldin «Scopophilia»
Στο πρόγραμμα των εκθέσεων που αναπτύσσει εδώ και χρόνια, το Μουσείο του Λούβρου καλεί σύγχρονους δημιουργούς να ρίξουν μία πρωτότυπη και ιδιαίτερη ματιά πάνω σε έργα και σε απόψεις των συλλογών του. Με αυτό το σκεπτικό ο διάσημος γάλλος σκηνοθέτης Patrice Chereau, στο πλαίσιο της έκθεσης «Les Visages et les corps» (Μουσείο του Λούβρου, Νοέμβριος 2010), προσκάλεσε τη διεθνούς φήμης καλλιτέχνιδα, Nan Goldin, στο Μουσείο του Λούβρου για να δημιουργήσει ένα έργο βασισμένο στα αριστουργήματα της μόνιμης συλλογής του μουσείου. Η Goldin σε διάστημα έξι μηνών φωτογράφησε λεπτομέρειες από πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά του μουσείου και δημιούργησε ένα diaporama, μία ενότητα συνομιλίας των έργων τέχνης με το προσωπικό φωτογραφικό της αρχείο.
Είσοδος: 4,3,2 ευρώ.
19/9 - 25/10 / Μονή Λαζαριστών, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης |ΕΚΘΕΣΗ Platon’ s Mirror – Ο καθρέφτης του Πλάτωνα Εικαστική έκθεση του Mischa Kuball
Σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Goethe-Institut Thessaloniki
Η αλληγορία του σπηλαίου στο 7ο βιβλίο της Πολιτείας του Πλάτωνα αποτελεί ένα από τα κείμενα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Ο Πλάτων διατυπώνει τη διαφοροποίηση μεταξύ δυο μορφών πραγματικότητας: της φαινομενικής πραγματικότητας και της (αληθινής) πραγματικότητας των ιδεών. Αυτή η διαφοροποίηση ανάμεσα σε μια ψεύτικη, προσβάσιμη στο βλέμμα πραγματικότητα που είναι μόνο φαινομενική και στην αληθινή πραγματικότητα, στην οποία πρόσβαση έχει μόνο ο μυημένος, είχε αποφασιστική επιρροή στη φιλοσοφία του χριστιανισμού και της Αναγέννησης. Χωρίς την πρόσληψη της αλληγορίας του σπηλαίου του Πλάτωνα θα ήταν αδιανόητοι τόσο οι γοτθικοί καθεδρικοί ναοί με το συμβολικό φως τους όσο και η ζωγραφική, η γλυπτική και η αρχιτεκτονική της ύστερης Αναγέννησης. Για έναν καλλιτέχνη όπως ο Mischa Kuball (* 1959), που ασχολείται όσο κανείς άλλος με το φαινόμενο του φωτός, η αλληγορία του σπηλαίου είναι μεγάλη πρόκληση. Με απλές και ιδιαίτερα αποτελεσματικές εγκαταστάσεις, με προβολείς και ανακλώσες ασημένιες μεμβράνες, με φωτογραφίες και βίντεο, ο Kuball δημιουργεί χώρους, που γίνονται κατανοητοί ως αλληγορίες της πλατωνικής κατάστασης του σπηλαίου. Επίσης, στις φωτογραφίες και στα βίντεό του μεταφράζει τη σύνθετη σχέση ανάμεσα στην πηγή του φωτός, την αντανάκλαση, το περίγραμμα των σκιών και την απεικόνιση σε φαινομενικά επ’ άπειρον επεκτεινόμενες βαθμίδες μεσολάβησης, στις οποίες η πραγματικότητα συγκροτείται πάντα εκ νέου ως μια πραγματικότητα της αντανάκλασής της. Η Θεσσαλονίκη είναι ένας από τους δεκαπέντε σταθμούς της διεθνούς περιοδείας της έκθεσης «Platon’ s Mirror» που είναι ενταγμένη στο «Φεστιβάλ των Αοράτων Πόλεων – μια Κοσμογραφία» (μία συνεργασία του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης). Επιμέλεια έκθεσης: Αγγελική Χαριστού
Είσοδος Ελεύθερη.
20/9 | Αποθήκη Β1, λιμάνι | 11:30 / Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης - Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης - ΗΜΕΡΙΔΑ : «Ο ρόλος της δημόσιας τέχνης στον αστικό μετασχηματισμό. Πολιτικές, διεκδικήσεις και αντιφάσεις»
Στην ημερίδα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της έκθεσης του γερμανού καλλιτέχνη Mischa Kuball, θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν παραδείγματα και πρακτικές από τη διεθνή και ελληνική εμπειρία με στόχο να διερευνηθούν ποικίλες και αντικρουόμενες, συχνά, στρατηγικές για το ρόλο και τις εφαρμογές της τέχνης στο δημόσιο χώρο. Επιμέλεια- συντονισμός: Συραγώ Τσιάρα Ομιλητές: Mischa Kuball, Συραγώ Τσιάρα, Florian Matzner, Carina Plath, Σωτήρης Μπαχτσετζής
