Βρισκόμαστε λίγες ημέρες πριν τις γιορτές και όμως όλα κινούνται σε τόσο μίζερους ρυθμούς.
Το 2011 σίγουρα αποτελεί μια χρονολογία σταθμό. Το τέλος μιας εποχής…
Η ευημερία έστω και με δανεικά ανήκει στο παρελθόν.
Η αλήθεια είναι ότι γυρίσαμε χρόνια πίσω με τις λάθος πολιτικές και χάσαμε ακόμη και τα κεκτημένα μεγάλων αγώνων.
Το χειρότερο είναι ότι χάσαμε την ελπίδα μας ,την πίστη μας ,την αισιοδοξία μας, το χαμόγελό μας και καθημερινά χάνουμε κομμάτια του εαυτού μας.
Οι μεγαλουπόλεις πια είναι φαντάσματα…
«Βομβαρδισμένα» καταστήματα, εμπορικά κέντρα σε εγκατάλειψη να θυμίζουν αλλοτινές εποχές ακμής, οικοδομές κλουβιά της θλίψης των ψυχών…
Η κίνηση ελάχιστη και η διάθεση στο ναδίρ…
Ο φόβος για την αβεβαιότητα είναι διάχυτος όμως και η απραξία δεν είναι λύση.
Σαν υπνωτισμένοι όλοι παρακολουθούμε τις εξελίξεις λες και είμαστε αμέτοχοι…
Πως θα προχωρήσουμε αν δεν κάνουμε όλοι ένα βήμα…
Όλα μπορούν να πάνε καλά αρκεί να το πιστέψουμε…Να το βάλουμε πείσμα…
Φτάνουν οι γνώμες τρίτων.
Ας αποφασίσουμε εμείς για εμάς!

                                                                                          ΒΕΝΗ