ΤΟ ΠΟΛΥΚΡΟΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟ  «ΕΝ ΨΥΧΡΩ»

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΡΤ-3

Με μια πολύκροτη οσκαρική ταινία του Ρίτσαρντ Μπρουκς εγκαινιάζει το ανατρεπτικό αφιέρωμά της Εν ψυχρώ η Ταινιοθήκη της ΕΡΤ-3.

Τη Δευτέρα 1 Ιουνίου, του Αγίου Πνεύματος,  στις 21:00 στον Αλέξανδρο (Εθνικής Αμύνης 1) με ελεύθερη είσοδο προβάλλεται η πολύκροτη ταινία Εν ψυχρώ (In cold blood, ασπρόμαυρο, ΗΠΑ 1967, διάρκεια 130’ ) σε σενάριο από το βιβλίο του Τρούμαν Καπότε.

Η αίθουσα είναι μια ευγενική παροχή της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας- Κέντρο Πολιτισμού και η συνδιοργάνωση και καλλιτεχνική επιμέλεια είναι του ΚΕΜΕΣ.

Πρωταγωνιστούν Σκοτ Γουίλσον, Ρόμπερτ Μπλέικ.
Το φιλμ προτάθηκε για τα Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας, διασκευασμένου σεναρίου, μουσικής και φωτογραφίας.

Προλογίζει ο Αλέξης Ν. Δερμεντζόγλου, στο τέλος της προβολής θα ακολουθήσει μακρά συζήτηση με το κοινό, ενώ στους θεατές θα διανεμηθεί κριτική ανάλυση του Αχιλλέα Ψαλτόπουλου.

Η ιστορία της ταινίας βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα με τη σφαγή μιας αμερικανικής οικογένειας και τη δίκη των δραστών. Το ιδεολογικό περιεχόμενο είναι δηκτικό και καταγγελτικό.

Το προς συζήτηση θέμα για το ελεύθερο, λαϊκό πανεπιστήμιο για τον κινηματογράφο είναι: Η τιμωρητική κοινωνία και το σινεμά της καταγγελίας.

Η κριτική ανάλυση που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:

«Ταινία μυθοπλασίας, κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου διάσημου μη- μυθοπλαστικού μυθιστορήματος του Αμερικάνου Τρούμαν Καπότε (ίσως το καλύτερό του), που βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα που συνέβησαν το 1959 στις Η.Π.Α., και που, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, το 1966, προκάλεσε σάλο, χαρακτηριζόμενο ακόμα και σαν «πορνογράφημα βίας». Σήμερα, συγκαταλέγεται στα 100 Καλύτερα Αμερικανικά Μυθιστορήματα Όλων των Εποχών, στη θέση 84.
Στις 15 Νοεμβρίου 1959, τα 4 μέλη της οικογένειας Κλάτερ - οι 2 σύζυγοι, ο γιος και η κόρη – δολοφονήθηκαν άγρια στο Χόλκομπ του Τέξας, από τους 2 πρώην φυλακισμένους και με αναστολή Πέρι Σμιθ και Ντικ Χίκοκ, που πίστεψαν πως θα εύρισκαν 10.000 δολάρια στο χρηματοκιβώτιο του σπιτιού. Τελικά πήραν 43 δολάρια, ένα ζευγάρι κιάλια και ένα τρανζίστορ. 4 άνθρωποι σκοτωμένοι για το τίποτα. Και φυσικά το ανθρωποκυνηγητό από την Αστυνομία αρχίζει.
Ο αντισυμβατικός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ρίτσαρντ Μπρουκς επιχειρεί την ταινία του να την μετατρέψει σ‘ ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Κινηματογραφεί όσο το δυνατόν σε αυθεντικούς χώρους- πραγματικό σπίτι των Κλάττερ, αίθουσα δικαστηρίου, χώρο εκτέλεσης δι’ απαγχονισμού. Διασπά την ματιά του στα δύο. Στο 1ο μέρος της ταινίας : α) οι 2 δολοφόνοι, τα οράματά τους, η κρυπτο-ομοφυλόφιλη σχέση μεταξύ τους, β) η ανυποψίαστη οικογένεια Κλάττερ στην καθημερινότητά της. Μετά τους φόνους η β) ματιά αλλάζει περιεχόμενο και αφορά πια την Αστυνομία και την απελπισμένη τους προσπάθεια να βρουν και να συλλάβουν τους ενόχους.
Ο Μπρουκς δεν διστάζει να εκθέσει δια λόγου και εικόνας το αποτρόπαιο υπογάστριο των Η.Π.Α., βουτηγμένο στην φτώχεια, την αδικία, την κακομοιριά και στο απατηλό όσο και άπιαστο από τις μεγάλες μάζες Αμερικάνικο Όνειρο του εύκολου πλουτισμού και τις επιτυχίας. « Υπάρχουν 2 συστήματα δικαιοσύνης στη χώρα μας. Είδες ποτέ σου κανένα πλούσιο να κυκλοφορεί ανάμεσά μας στις φυλακές;» Ρωτά ο χαμογελαστός Ντικ Χίκοκ τον μισο-Ινδιάνο, ήρωα του Πολέμου της Κορέας και ονειροπόλο Πέρι Σμιθ. Και αλήθεια, για πόσες χώρες δεν ισχύουν αυτά τα λεγόμενα. Έγκλημα και φαντασίωση (για τους γιους), αλκοόλ, μοναξιά και καρκίνος (για τους πατεράδες). Το έγκλημα δεν θα το δούμε αρχικά, αλλά πολύ μετά, όταν θα έχουμε αρχίσει να συμπαθούμε τους 2 υποπρονομιούχους εγκληματίες. Μεγάλη μαστοριά του Μπρουκς, που έτσι μεταφέρει το ηθικό δίλλημα για την θανατική ποινή στους θεατές. Μέγιστοι σύμμαχοί του η εκπληκτική ασπρόμαυρη φωτογραφία του Κόνραντ Χολ, η μουσική επένδυση του Κουίνσι Τζόουνς, αλλά κυρίως οι ερμηνείες των αψεγάδιαστων Ρόμπερτ Μπλέικ (Πέρι) και Σκοτ Γουίλσον (Ντικ). Αρυτίδιαστη ταινία, υποψήφια, τότε, για 4 Όσκαρ. Φυσικά η Ακαδημία δεν τόλμησε να της δώσει κανένα. Όσοι ενδιαφέρεστε παραπάνω, δέστε την τηλεοπτική «Εν Ψυχρώ» (1996) ή τις κινηματογραφικές «Καπότε» (2005) και «Διασημότητα» (2006)».

10 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ «ΕΝ ΨΥΧΡΩ»

Δέκα λόγοι για να μην χάσετε την ταινία Εν ψυχρώ είναι οι ακόλουθοι:

1. Για το εξαιρετικό περιεχόμενο του βιβλίου του Καπότε
2. Για την υποδειγματική σκηνοθεσία του Ρίτσαρντ Μπρουκς
3. Για τις εκπληκτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών
4. Για την αξιοποίηση πραγματικών χώρων
5. Για την εκπληκτική, λειτουργική, ασπρόμαυρη φωτογραφία
6. Για τις καταγγελίες για κοινωνική αναλγησία
7. Γιατί το μήνυμα πως κάποια εγκλήματα γνωρίζουν ως τιμωρία επίσης εγκλήματα.
8. Για το εκπληκτικό φινάλε
9. Για τη συγκίνηση που παράγεται και έχει σχέση με την πραγματικότητα.
10. Γιατί ένα κλασικό, κινηματογραφικό είδος μετατρέπεται σε νουάρ.

Υ.Γ. Η επόμενη ταινία έρχεται στο ίδιο αφιέρωμα τη Δευτέρα 8 Ιουνίου και είναι το πολύκροτο, προπολεμικό, αρχετυπικό, κοινωνικό  νουάρ καταδίωξης Έχω δικαίωμα να ζήσω (You  only live once, ασπρόμαυρο, 1937) του Φριτς Λανγκ με τον Χένρι Φόντα.
Σημειώνεται πως το αφιέρωμα Εν ψυχρώ περιέχει συγκλονιστικές, δυναμικές και πασίγνωστες  ταινίες με ιστορίες όπου το σύστημα διαχειρίζεται τους ήρωες των μυθοπλασιών με κυνισμό και σκληρότητα.